Giriş
Onsekiz yıl olmuş, değil mi? İsterse bin yıl sürsün.
[[HAFTAYA]]
- Ben 28 Şubat’a darbe demem. Ne modern, ne postmodern. Bana göre 28 Şubat, düpedüz iktidarın ayıplı bir yolla, hile ve desiseyle el değiştirmesidir. Yâni, darbenin sinsi ve kalleş olanı. Tenezzül işi. Seçilmemiş sivillerin işgal harekâtı. Bir tür paylaşım. - Al gülüm, ver gülüm.
Askerin halisâne duyguları da sömürülmüştür. Cumhuriyeti koruma ve kollama heyecanı, irtica brifingleriyle bütünleşince, operasyon kolaylaşmıştır. Hem Erbakan tasfiye edilmiş, hem de “o kadın’a haddi bildirilmiştir.” Bilmem şimdi vicdanları rahat mıdır?
Meclis aritmetiği çok hassas olduğu için, transferler de kolay oldu. Bir partiden 40 kişi ayartılıp başka hükümet kuruldu, 3’üncü partinin lideri Başbakan tayin edildi, seçime hiç girmemiş bir parti de koalisyon ortağı yapıldı, iyi mi?
Peki, bu darbe mi? Hayır. - Darbe bile değil. Bu, mecliste Milli İrade hırsızlığının ta kendisi. Bu bir çete harekâtı. Zaten sonra da gördük ki bu bir soygun. Bin yıl sürebilir miydi? Asla. Beş yıl bile süremedi.
