Giriş
Ben yokken neler olmuş?
Yoo, baktım, değişen bir şey yok... Küfür kâfir, aynen devam.
Tek kayda değer olay, The Economist’in çağrısı:
- CHP’ye oy verin.
Dışardan gazel’e herhalde içerden hem övgüler gelmiştir, hem sövgüler. Ben geç kaldım. Ama yine de ucundan kenarından bir dokunayım.
[[HAFTAYA]]
***
Bana kalırsa bu dergi, gizli bir AK Parti taraftarı... Sinsi bir yandaş... Türk seçmeninin dışardan gelen her türlü telkin ve tavsiyeye çok sinirlendiğini bildiği için, galiba taktik uyguladı... CHP’ye oy verin diyerek belki de ahali’nin damarına kasten basmak istedi.
Eh, her zaman bir Muhtıracı Büyükanıt Paşa bulmak zordur. Bu def’a da The Economist AK Parti’ye bir kıyak yaptı işte.
Kılıçdaroğlu’nun yerinde olsam, dergiye sitemlerimi bildirirdim.
***
Büyük mitinglere yetiştim. Ayağımın tozuyla İstanbul ve İzmir mitinglerini inceledim.
Ne bu yahu?
Alanlar tıklım tıklım dolu... Gerek AK Parti mitinglerinde, gerek CHP mitinglerinde iğne atsan yere düşmüyor.
- Tamam da kaç kişi?
Polis’e göre 100 bin kişi, medyaya göre 250 bin kişi, parti yöneticilerine göre 500 bin kişi... Bilemedin 700, 800 bin kişi.
Kabul.
Peki, Cumhuriyet Mitingleri’nde 2 milyon, 3 milyon kişi nasıl sığdı bu alanlara? O günkü rakamlar mı yanlıştı, şimdiki rakamlar mı yanlış?.. Yoksa meydanlar mı daraldı?
İşte, seçmen sayısında da kafamız öylesine karışık... Şimdiki seçmen sayısı mı yanlış, yoksa... Yoksa 2007’deki seçmen sayısı mı yanlıştı?
İyi düşünün...
2002’ye kadar inin... Her yıl için ortalama “1 milyon” ekleyin... Yanlışı mutlaka bulacaksınız.
