'İnadına' salacağız uçurtmaları

İnsan en fazla ne kadar utanır?

Ya da şöyle sormalı, kötülük yapan utanır mı?

Vicdanı neden sızlamaz bazı insanların?

Etrafında ölen çocuklar, etrafında ağlayan çocuklar varken.. Nasıl rahat eder bazı insanlar?

Sebep oldukları yetmezmiş gibi, hedeflemeleri can sıkmamış gibi.

Şimdi soracağım, bazı insanlar hem kötülük yapıp hem de nasıl başkasına yönlendirir suçlarını?

Çok safım, çok safız. Gayet de olur, öyle bir güzel olur ki!

Kimin politikası bu?

Bir kar topu yüzünden can'lar gittiğinde, birilerinin hırsı sebebiyle düşmanlar yaratıldığında, çıkarlar insanlara bombalar yağdırırken, her yeni gün başka bir katliama sebep olurken, ailelerinden kopup yaşamaya çalışanlar sokaktayken, birilerinin evi/dükkanı veya parti binası saldırıya uğrarken, bir futbol maçında katliam sonrası tekbir getirilirken, mevsimlik işçiler saldırıya uğrarken, kısacası kötülük artarken... Nasıl sızlamaz birilerinin vicdanı? Hele o birilerinin söylemi ve politikası sebep olmuşsa tüm bunlara.

Çok umutsuz görünse de daha bitmiş bir şey yok, "inadına" yaşamayı seçip, "inadına" barış isteyerek devam ediyoruz. Bir gün, bizim güzel günlerimiz olacak, etrafımızda ağlayan çocuklar yerine gülen ve koşan çocuklar olacak. Kimsenin uçurtması vurulmayacak. "İnadına" uçurtmaları salacağız gökyüzüne. Kötülüklerin yapabileceklerine yılmayıp, elimizden geldiğince var olacağız. İnanın, karanlık gidecekse bizim istememizle olacaktır.

Unutmayalım...

Bu arada seçime çok az kaldı. Benim aklımda bu sıra çok düşünce var, gözümün önünden gitmeyen çok şey var. Çok "can" var kalbimde. Hiçbir zaman da unutamayacağım, hiçbirimiz unutmayalım olur mu? Biz istemezsek kimse unutamaz, biz istersek "inadına" kazanırız.