'Türkiyecilik'

Cüneyt Özdemir’e telefonla bağlanan
bir vatandaş:
- Ben Türkiyeciyim diyordu.
İlk def’a duyuyorum.
- Türkiyeci olmak.
Özdemir de ilk def’a duyuyor... Ve
siyaset lügatı, yeni bir kelime kazanıyor.
Hatta yeni bir kavram.
Solcu, sağcı, şucu bucu değil...
‘Milliyetçi’ dar bir alanda kaldığı için
milliyetçi de değil.
Öyleyse ne?
- Türkiyeci.
Vatandaş güzel bulmuş kelimeyi.

Rahmetli Özal, 4 eğilimi şöyle tasnif ederdi.
- Demokratik Sağ.
- Hareketçi Sağ.
- Mukaddesatçı Sağ.
- Ve öbür taraf: Sol.
Hepsi de şüphesiz vatansever olduğu için,
bu defa vatandaş tek kelimeye sığdırmış
dördünü de:

[[HAFTAYA]]

- Türkiyeci.
Yani ister dinci ol ister cumhuriyetçi,
ister ilerici ol ister gerici.... Ortak payda
Türkiyeci.
Hoşuma gitti... Üstelik tam zamanı.
Türkçülük Kürtçülük gibi kavramları aşan,
en güzel akım bu:
- Türkiyecilik.

Genel Prova Nevruzda.
O virajı iyi dönersek, uzun ince yolda,
daha dikkatli bir yürüyüşe çıkacağız.
Kimse Tayyipçilik, Gandi Kemalcilik,
Baykalcılık, şuculuk buculuk taslamasın.
Çözüm Süreci’nin orta direği
belli olmuştur: Türkiyecilik.
Cüneyt Özdemir’e teşekkürler...
Londra’da vatan hasreti çektiği için onu
Baş Türkiyeci ilan ediyorum. Tamam mı?