Giriş
Suriyeli küçük çocuğun cansız bedenini Bodrum’daki bir plajda gösteren fotoğraf elime geçtiğinde paylaşıp paylaşmamakta çok tereddüt ettim. Son derece yakıcı,
[[HAFTAYA]]
üzücü ve yürek dağlayıcı bir kare...
Gazetecilik hayatımda karşılaştığım en travmatik anlardan biri. Buna benzer fotoğraflarla geçmiş yıllarda çok karşılaştım. 1990’larda Irak Savaşı’nı izlerken gördüğüm manzaralar korkunçtu. Yakın coğrafyamızda ve Türkiye’de çocuklar, bebekler ölmeye devam ediyor. Büyüklerin hırsının, acımasızlığının faturasını küçük canlar ödüyor. Bu Suriyeli çocuk da ölüme sürüklendi.
Hayata tutunamadı, son nefesini Ege’de verdi. Birkaç yüz metre ileride kendisiyle aynı yaşta çocuklar mutlu şekilde sahilde oyuncaklarıyla oynarken o artık aramızda değil. Dünya bütünüyle Suriye meselesine sırtını dönmüş durumda.
Oysa 2011’den beri Suriyeli çocuklar bu şekilde hayatını kaybediyor. Ölenler sadece bir istatistik olarak dünya liderlerinin önüne gidiyor. “Yeni dünya düzeni” denen ikiyüzlü yapı için son nefesini verenlerin isimleri, hayalleri, yaşadıkları hiçbir şeyin kaydı yok, değeri yok.
Suriye’de iç savaşın patlak verdiği günden bu yana 5 milyona yakın insan ülkesinden ayrılmak zorunda kaldı. En fazla Suriyeli sığınmacıya kapısını açan ülke Türkiye.
2 milyon insanı misafir ediyoruz. Bunun için harcanan para 6 milyar doları buldu. Koskoca Avrupa Birliği’nin kabul edebildiği insan sayısı henüz 500 bine ulaşmadı. İnsan hakları şampiyonluğunu kimseye bırakmayan ülkelerin başbakanları art arda “Kapılarımızı kapatmak zorundayız” açıklamaları yapıyor.
İtalyan Deniz Kuvvetleri daha fazla sığınmacının ülkeye ayak basmasını engellemek için savaş gemilerini devreye sokuyor! Dünyaya insan hakları ve demokrasi nasihatlerinde bulunan ülkelerin çoğu, insan girişini engellemek için kapılarına kilit vurmuş durumda.
? ? ?
Yazımın başında da ifade ettiğim gibi ben bu fotoğrafın paylaşılmasına karşı değilim. Nitekim bizim gazetemiz dahil dünya basınında binlerce yayın organında en çarpıcı şekilde yayımlandı. İnsani olarak çok zor bir karar olduğunu biliyorum; ancak bu fotoğraf yayılırsa Suriye’de yaşanan korkunç insanlık dramına sırtını dönenler derin uykularından uyanır diye umut ediyorum.
Özetle: Ben soğuk savaşın sona ermesinin ardından uluslararası sistemin çökme noktasına geldiğini ve dünyanın neredeyse hiçbir meselesini çözemediğine inanıyorum. Suriye, Irak, Afganistan gibi coğrafyalarda yaşanan insanlık dramına seyirci kalan, eski Yugoslavya’daki katliamları yıllarca izleyen, Kafkaslar gibi barut fıçısı bir bölgeye çözümü getirmeyen, buna karşın çatışma bölgelerine milyarlarca dolar silah satan ülkeler tarihe bir kara leke olarak geçti.
ABD, Arap Birliği, Birleşmiş Milletler, Avrupa Birliği... Kıyıya vurmuş Suriyeli çocuğun bu fotoğrafıyla kurulu düzen anlamını yitirdi. Uluslararası sistem bütünüyle çökmüştür!
