Giriş
Dünkü POSTA’nın birinci sayfasında enfes bir haber vardı. Bursa’da yaşayan Teyfik Gülay adındaki vatandaş, 6 ay evvel 2 aylık bir kuzu alıyor. Niyeti, kuzuyu iyice besleyip Kurban Bayramı’nda kesmek. Fakat o kadar seviyor ve alışıyor ki, arkadaş oluyorlar. Evin içinde beraber yaşıyorlar. Çarşıya pazara beraber gidiyorlar. Kurşunlu sahillerine inip denize beraber giriyorlar. Sonuç:
[[HAFTAYA]]
Teyfik Bey, Koç’u kesmekten vazgeçiyor. “Kıyamam” diyor. “Asıl ben sana kurban olayım” diyor. İşte... Bu adam da Müslüman, birbirlerini boğazlayanlar da Müslüman.
Birbirine Komünist-Faşist gibi rahatça damga vuran Müslümanlar da gördük... Kaynakları: Nefret. Bunlar irticacı, Hilafetçi gibi kolay teşhisler, henüz tazedir. Bunlar darbeci. Bunlar Ergenekoncu. Kaynak? Yine nefret.
Başka iftira yok mu? Olmaz mı? Sevmedikleriniz hep Paralelci. Şimdi de yeni bir damga çıktı. Karalamak istediğiniz birileri varsa, hepsi IŞİD’ci. PKK’lı demiyorum. O demode oldu.
Herkese bu kadar kolay yafta asa asa vatan hainliğini bile ayağa düşürdük. Böylece gerçek hainler de kaynayıp gitti. Ne yazık. Türk Siyaseti Müslümanın Müslümanı Kırması’ndan ibaret bir hale geldi. Ona yandaş buna candaş diye diye de ortalıkta hür düşünce kalmadı... İnsaf ve vicdan iflas etti. Onun için, şu mübarek bayram arifesinde diyorum ki: - Çok şükür... Teyfik Bey gibi insanlar da var.
