Benim bir babam var

Bizim aile, geniş, kalabalık bir ailedir. 6 kardeşiz, 4 ablam ve erkek kardeşim, annem, babam, anneannem, evimizde kalan Fatoş ablam, Müslüm abim (Allah rahmet eylesin), Erseven abimle birlikte bir evin içinde mutluyduk. Düşünsenize, evde nüfusumuz 12 kişi. Ev dediysem, öyle bahçeli, bilmem kaç odalı evde de kalmıyoruz. Bildiğiniz apartman dairesi... Kalabalıktan yana hiç rahatsız olmazdık biz, çünkü bölüşmeyi, paylaşmayı, birbirimizle mutlu olmayı bilirdik. Kimse kimsenin hakkına tecavüz etmez, benim kardeşimle giriştiğim güreş ve boks maçları dışında kavga olmazdı evimizde. Neşeli bir aileydik, neşemizi en zor koşullarda bile korumayı başarırdık. Tabii ki bunu sağlayan en önemli unsur annemin fedakarlığı, babamın sağlam kişiliğiydi.

***

Her çocuk babasından bir şey öğrenir. Ben de babayım, 2 yaşındaki ikiz kızlarım elbette benden bir şeyler öğrenmeye başlamıştır. Ama benim babamın bana öğrettiği en önemli şey, özgür düşünceye sahip bir birey olduğumdu. Son söz her ne kadar babama ait olsa da, bizim evde demokrasi geçerliydi. Çoğunluğun kararına uyulurdu.[[HAFTAYA]] Zaman zaman bazı konularda oylama bile yapılırdı. Baskıcı olmayan ama çocuklarını koruyup kollayan bir baba modelini örnek aldım ben. Yaptığım hataları hoş görebilen, başım sıkıştığında ne olursa olsun yardıma koşabilen, sevgisini gösterme konusunda cimri olmayan bir baba benimkisi... Her zaman böyle bir babaya sahip olduğum için çok şanslı hissettim kendimi. Bu yüzden bugün de göğsümü gere gere “Benim bir babam var” diyebiliyorum.

***

O zaman kalabalıktık da şimdi değil miyiz? Kardeşler büyüdü, hepsi anne-baba oldu. Annemin ve babamın şu an 10 torunu var. Torunlardan biri de Ağustos’ta baba olacak. Yani ailemiz dördüncü kuşağı görecek. Özel günlerde bu kadar kalabalıkla yine annemlerde toplanıyoruz. 6 kardeş, onların eşleri, 10 torun... Annem en güzel yemekleri bizim için yapıyor. Babamız, yine sofranın baş köşesinde oturup sohbetiyle ruhumuzu şenlendiriyor. Bizim soframızda kadehler de çarpıyor kalpler de... Bu akşam ‘Babalar Günü’ şerefine yine o büyük sofralardan biri kurulacak. Yine oturacağız, sohbet sohbeti açacak, sabahı bulacağız. Madem fazla ‘özel’ bir yazı oldu bu, her birinin çok iyi baba olduğunu düşündüğüm eniştelerimin hakkını da vermeliyim. Muhittin, Mehmet ve Nihat eniştelerim için evlatları dünyanın en önemli varlıkları biliyorum. Onların da ‘Babalar Günü’nü özellikle kutluyorum.

***

Ve ben... 2 yıl önce ikiz kızlarım Derin ve Mavi doğduğu zaman yaşadığım şaşkınlığı attım üzerimden. Artık tecrübeli bir babayım. Hangi durumlar karşısında neler yapılabileceğini biliyorum. Ama itiraf edeyim panik ve paranoyak halim hiç değişmeyecek. Çocuklarım için belki diğer babalardan biraz daha fazla endişeleniyorum ama siz de benim gibi gazetecilik yapıyor olsaydınız eminim siz de endişelenirdiniz. Çocuklarım bana sürprizler hazırlamış. Siz bu yazıyı okurken ben büyük olasılıkla yatakta bebeklerimle oynaşıyor olacağım. Baba olmanın keyfini çıkaracağım. Tüm babaların, baba adaylarının ‘Babalar Günü’nü kutluyorum..