Bizim gençler nerede?

Türkiye’de son dönemde artan işsizlik oranında genç nüfus önemli bir yer tutuyor. Avrupa Birliği'nde 25 yaş altı grubunda genel işsizlik oranı yüzde 17’ye kadar çıktı. Türkiye'de ise TÜİK verilerine göre genel işsizlik oranı 25 yaş altı gençlerde yüzde 27.1, ancak buna çalışmayan ve eğitimde olmayan genç nüfus eklendiğinde, bizim gençlerin yüzde 56.5’inin işsiz olduğu görülüyor. Almanya, en az işsiz genç nüfusun olduğu ülke. Almanya’da genç işsizlik oranı yüzde 5.7 dolayında.

***

OECD’nin ‘Bir Bakışta Eğitim 2020’ raporuna göre, okula ve işe gitmeyen genç nüfus oranı en yüksek olan ülke Türkiye. Türkiye, 35 OECD ülkesi arasında eğitimde ve istihdamda olmayan gençler sıralamasında birinci sırada. Türkiye’de gençlerin yüzde 29’u okula ve işe gitmiyor. Türkiye, OECD’nin okula ya da işe gitmeyen 15-29 yaş arası gençler sıralamasında liste başında yer alıyor. Rapora göre Türkiye’de 15-29 yaş arasında ne okula ne işe giden gençlerin oranı yüzde 28.8. Aynı kategoride 20-24 yaş arasındaki gençlerin oranı ise yüzde 33.3. Yani her üç gençten biri ne okuyor ne de çalışıyor!

***

Türkiye'de geçen yılın sonu itibarıyla yaklaşık 13 milyon genç bulunuyor. Genç nüfus, toplam nüfusun yüzde 16’sına karşılık geliyor. Türkiye, 13 milyon genç nüfusuyla 20 AB üyesi ülkenin nüfusunu geride bırakıyor. Türkiye’de 15-24 yaş arası genç nüfusun toplam nüfus içindeki payı, OECD ülkeleri ortalamasının çok üzerinde. Genç nüfus yoğunluğu bir ülkenin gelecekteki işgücü potansiyelini gösterdiği için oldukça önemlidir. Gençlikte atalet hem bugün hem de gelecek açısından büyük problemler yaratır. Bugün açısından sorundur çünkü bu gençlerin çeşitli anti-sosyal davranış biçimlerine yönelme ihtimalleri oldukça fazla. Gelecek açısından sorundur çünkü piyasada geçerli becerileri olmadığı için yaşamlarında ‘sosyal dışlanma’ ile karşı karşıya kalacaklar.

***

Eğitimde olmayıp çalışmayanları ifade eden atalet oranı; iş arayıp işsiz kategorisinde olanlar ile iş aramayıp işgücüne dahil olmayanların tümünü kapsıyor. Son 10 yılda en çok iyileşme kaydeden ikinci ülke olmasına rağmen Türkiye’de, eğitimde veya istihdamda olmayan genç nüfusun oranı, OECD ülkelerinin ortalamasının neredeyse iki katı. Türkiye’de genç nüfus çok yüksek, ama iş gücüne katılım düşük olduğu gibi bu kişiler eğitimde de bulunmuyor. Peki, bu gençler nerede? Ne yazık ki cevap kısa ve net: Hiçbir yerde! Karşılaştığımız bu vahim tablo şunu gösteriyor ki bu gençlere biçtiğimiz görev, onların uslu birer ‘ev genci’ olmaları!