Adam gibi adam...

Geçtiğimiz hafta ulusal basınımızda ve televizyonlarda bir haber vardı. Viyana-Abu Dabi seferini yapan yabancı bir havayolu şirketine ait uçakta, business class bölümündeki tuvaleti kullandığı gerekçesiyle kelepçelenen ve rotası değiştirilerek Erzurum Havalimanı’nda uçaktan indirilen Slovak hanıma, Erzurum Havalimanı yetkilileri sahip çıktı. Slovakya’nın Mersin Fahri Konsolosu, Erzurum’da bırakılan vatandaşını otelde ağırlayıp uçakla İstanbul’a gönderen nöbetçi Havaalanı Müdürü Abubekir Özcan’a teşekkür mektubu gönderdi.

‘Türkiye Cumhuriyeti’ne emanetsiniz’

Uçak havaalanına indiğinde elleri kelepçeli olan 60 yaşındaki Edita Kmetova isimli kadın hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Abubekir Özcan hemen elindeki kelepçeyi çözdükten sonra onu uçaktan indirdi ve olayın nedenini öğrendi. Kaptan pilota başvurdu. Abubekir Özcan yaşananları şöyle anlattı: “Büyütülecek bir olay olmadığını anlattık, ancak bizi dinlemediler ve uçak alandan ayrıldı. Uçak bileti alındı, olayın ardından gereken yasal kontroller sonrası Slovak yolcuyu bir otele yerleştirdik. Kendisi ile otelde tercüman aracılığıyla sohbet ederek ona Türkiye Cumhuriyeti’nin emaneti olduğunu söyledim. O da bana ‘Siz Müslümanlar, Türkler ne kadar merhametlisiniz, bana bu kadar yakın ilgi gösterdiniz’ diye cevap verdi. Ve ertesi sabah İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanı’ndan kendisini yolcu ettik’.”

Hiç şaşırmadım

Bu haberi okuduğumda Abubekir Özcan’ın bu yaptıklarına hiç şaşırmadım. Kendisiyle 4 sene önce tanıştığımızda Erzurum’da Engelli Okçular Erzurum delegesiydi ve bizden 14 adet akülü sandalye istemişti. Derhal kendisine bu sandalyeleri gönderdik ve kendisi Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’ne üye olmak istediğini belirtince, hemen kabul ettik. Daha sonra yapılan ilk seçimlerde, 2012 yılında kendisini yönetim kurulumuza aldık. Toplantılarda gördüğümüz, karşımızda kalbi insan sevgisi ile dolu, dürüst, tam bir dadaş vardı. Yönetim kurulumumuza girmesi bize de ilave değerler kattı. Böyle genç insanların engelliler ve engelliler sporu ile yürekten ilgilenmeleri bizi gelecek bakımından mutlu etti. Sevgili Abubekir, seni tanıdığım kadarıyla zaten yaptığın iyilik ve davranışlarından başka bir şey beklemezdim. Sağ ol, var ol! Adam gibi adamsın.

Uluslararası Paralimpik Gençlik Kampları

2008 Pekin Paralimpik Oyunları sırasında Amerika, Almanya, Yunanistan, Avusturya, Hollanda, Güney Kore Paralimpik Komitesi Başkan ve Genel Sekreterleri’ne özel bir yemek verdik ve dünyada herkesin kendisini düşündüğünü, birlikte bir şey yapma konusunda eksikler olduğunu anlattık. Ve böylece Türkiye’nin önderliğinde 1. Uluslararası Paralimpik Gençlik Kampı 2009 yılında Marmaris’te yapıldı. Kampta Almanya, Amerika, Hollanda, Yunanistan, Güney Kore ve Kenya’nın 12-18 yaş arası engelli genç sporcuları bir araya geldiler. 1 hafta süresince birbirleriyle kaynaştılar, çeşitli spor dallarında uzmanlar tarafından bilgilendirildiler. Böylece ülkemizin sesi uluslararası alanda duyuldu. 2010 senesinde Güney Kore-Seul’de, 2011 senesinde ise Hollanda’da yine aynı ülkelerin katılımıyla kamplar düzenlendi. Uluslararası Paralimpik Komitesi bu kampların devam etmesi için bizlerle temasta bulundu. Ancak 2012’den itibaren, zamanın Spor Bakanı Suat Kılıç’ın “Şimdilik böyle bir kampa gerek yok” demesi üzerine Türkiye’nin inisiyatifi ortadan kalkınca, kamplar bir daha yapılamadı. Hâlâ uluslararası toplantılara gittiğimizde, Türkiye’nin bu konudaki önderliğinden niye vazgeçtiği soruluyor. Biz cevap vermekte zorlanıyoruz. Şimdi ümidimiz ve en büyük arzumuz dünkü seçimlerden sonra, Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın bu konuyla ilgilenmesi ve büyük bir maliyet getirmeyen bu kampların yeniden Türkiye’nin önderliğinde yapılması.

ÇENGELLİ PANO

‘Duyarlı iş adamlarına sesleniyorum’ Yüzde 50 ortopedik engelliyim. Yürümekte çok sıkıntı çekiyorum. Daha önce de yazdım ama ilgilenen olmadı. Kimsem yok, evim kira, elektrik ve su borcum çok. Yaşım 38 ama bakanım yok. Yalnızım, işlerimi göremez durumdayım. Kiram birikti. Duyarlı vatandaşlardan akülü araba istiyorum. Maddi ve manevi olarak bir engellinin gözyaşlarını silmek isteyen duyarlı iş adamlarına Ali Ülker, Murat Ülker, Semahat Arsel’e ve tüm vatandaşlara sesleniyorum. Ayrıca bizim sessiz çığlığımızı duyurduğunuz için size ve çalışanlara saygılarımı sunuyorum. Erdal Korkmaz / Kırıkkale Merkez Tel: 0505 129 60 79

‘Her şey ailem için’

2.5 yıl cezaevindeyim. Daha 26 ay cezam var. Evli ve 2 kız çocuğu babasıyım. Ne emekliliğim ne de başka bir gelirim var. Büyük kızım 15 yaşında lisede okuyor. Küçük kızım 5 yaşında, ana okuluna gidiyor. Durumları maddi ve manevi çok kötü. Burada elimden bir şey gelmiyor. Bu şekilde çaresiz kalmak çok acı, Allah kimseyi düşürmesin. Ben idare ediyorum ama ailem için yardım istiyorum. Rabbim yapmış olduğunuz ve yapacağınız yardımlarınızı kabul etsin. Mehmet Parlak Niğde Yarı Açık Cezaevi

‘Kışlık kıyafet bekliyorum’

20 yaşındayım ve 3 yıldır cezaevindeyim. Hatalarımın farkına geç vardım. Siz hayırseverlerden giymediğiniz kışlık elbise ve ayakkabılarınızı bana göndermenizi rica ediyorum. Fuat Çelik Bafra Kapalı Cezaevi C/4 Koğuşu / Samsun

‘Yardım istiyorum’

2005 yılından beri cezaevinde yatıyorum. 25 yıl daha cezam var. Astım ve şeker hastasıyım. Her ne kadar cezaevinde olsam da sadece yeme içmeyle olmuyor. Bazı ihtiyaçlarımı karşılamak için sizden yardımlarınızı bekliyorum. Bu konuda duyarlı vatandaşlardan yardım talep ediyorum. Şeker hastalığımdan ve tansiyon sorunundan dolayı daha önce bazı vakıflardan yardım ve tansiyon aleti talebinde bulundum. Ama hiçbiri yardım etmedi. Bir çift 41 numara ayakkabı da gönderirseniz sevinirim. Tacettin Kaplan Alanya L Tipi Ceza İnfaz Kurumu Mahmutlar- Alanya/ Antalya

‘Mektup arkadaşım olur musunuz?’

- 31 yaşındayım. Gününü yüksek duvarlar arasında geçiren kader mahkumuyum. Haksızlık her insanın hayatında olduğu gibi benim hayatımda da büyük bir rol aldı. Gönül dostu olmak isteyen mektup arkadaşı arıyorum. Barış Kopal 1 no’lu T Tipi Kapalı Cezaevi Kandıra/Kocaeli

- 36 yaşındayım, 4 yıldır cezaevindeyim. Yalnızlığımı paylaşacak mektup arkadaşı arıyorum ve hayırseverlerin yardımlarını bekliyorum. 42 numara ayakkabı, XL elbise giyiyorum. Bir de tesbih seven ağabeylerden 1 adet tesbih bekliyorum. İlhan Üçler E Tipi Kapalı Cezaevi B-2 Koğuşu/Yozgat