Giriş
Türkiye ile Amerika arasındaki ilişkiler yakın tarihin en kötü döneminde. Kâğıt üzerinde “stratejik müttefiklik” olarak tarif edilen durumdan eser yok.
O kadar ki, Amerika, Türkiye’nin “terör örgütü” olarak gördüğü PKK ve FETÖ’ye kol kanat geriyor.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, önceki ABD Başkanı Barack Obama’dan bu yana Washington’ın bu tercihlerinin, iki ülkeyi büyük bir kopuşa sürükleyeceği uyarısında bulunuyor. Gerek Obama gerek şimdiki Başkan Donald Trump’ın “Türkiye bizim için önemli olmaya devam edecek” yönündeki açıklamalarına karşın şu ana dek ortada hiçbir somut iyileşme yok. Türkiye, ABD’den her anlamda uzaklaşırken Rusya ile ciddi şekilde yakınlaşıyor. Enerji işbirliği, nükleer santral projesi ve S-400 alım kararı, bu gelişmelerin sonunda ortaya çıkan durumlar.
Türkiye aslında bütün bu adımları önce ABD ile atmak istemişti.
Amerika ve Türkiye arasındaki ilişkilerde çok yönlü bozulmayı durdurmak ve tekrar normalleşmeyi sağlamak hâlâ mümkün; ancak Washington’da böyle bir irade olup olmadığını görmemiz gerekiyor.
Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu dün ABD’li mevkidaşı Mike Pompeo ile çok önemli bir görüşme gerçekleştirdi.
Çavuşoğlu, Washington’daki temaslarını tamamladıktan hemen sonra Türkiye’ye hareket etti. ABD Dışişleri Bakanı Pompeo ile görüşmesinin detaylarını bugün Antalya’da bir grup gazeteciyle birlikte kendisinden dinleme imkânı bulacağım.
Solingen faciasının 25. yıldönümü için Almanya’nın Solingen kasabasına giden Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, Deutsche Welle (Almanya’nın Sesi) kanalında Tim Sebastian’ın sorularını yanıtladı.
“Conflict Zone” programında röportaj gerçekleştiren Tim Sebastian’ın, konuğunun boğazına sarılıp “Konuş diyorum konuşşş!” der gibi bir havası vardı.
Bu kadar deneyimli bir televizyoncunun bile Türkiye ile ilgili konularda ileri düzeyde cehalet ve önyargı içinde olduğunu görmek üzücü.
Klişelere takılıp kalmış olan ve Türkiye hakkında güncel bilgi eksikliği çok fazla hissedilen Sebastian, programın önemli bir bölümünde Bakan Çavuşoğlu’na karşı çok saygısızca bir tutum içindeydi.
Türkiye’ye basın özgürlükleri konusunda çok sert eleştiriler getiren Avrupalı meslektaşlarımız çoğu zaman objektiflikten iyice uzaklaşıp holiganizm ve trol gazeteciliği arasında sıkışıp kalıyor maalesef.
İşin kötü yanı Avrupa kamuoyu da önemli oranda gazetecilerin bu dar bakış açılarıyla şekillenmiş oluyor.
