Çocuk sahibi olmaktan pişman olan anneler anlatıyor

Rachel

Rachel çocuğu olan bekar bir anne. Şu an yaşında olan Rachel eğer zamanı geri alabilseydim asla çocuk sahibi olmazdım diyor.

“Hayatta kalmak için bana muhtaç olan bu küçük canlının sorumluluğunu üstlenecek kadar kendimi olgun hissetmediğim zamanlar oldu. Onu sürekli yedirip içirdiğim, altını temizlediğim bir kısır döngüye hapsolmuş gibi hissediyordum. Bu iş ne zaman eğlenceli bir hale gelecekti? Bazen içimden sadece, ‘bu iş sandığınız kadar kolay değil’ diye bağırmak geliyordu. Yani, annelik içgüdüsüne sahipseniz ve bu gerçekten içinizden gelen bir şeyse bu harika! Ancak, ben öyle biri değildim ve bu sebeple kendimi kapana kısılmış hissettim.”

Rachel, çocuk sahibi olmanın hayatını ne şekilde etkileyeceğini fazla düşünmeden çocuk sahibi olduğunu söylüyor. “Eğer bu konuda daha fazla düşünmüş olsaydım, çocuk sahibi olmaktan vazgeçerdim”, diyor.

“Bunu itiraf ettiğim için de büyük bir pişmanlık duyuyorum, çünkü çocuklarımı canımdan çok seviyorum. İyi bir anne olmadığınızı hissettiğiniz zaman bu suçluluk duygusunu sonsuza dek içinizde taşıyorsunuz ve bazen, onların da bunun farkında olup olmadıklarını merak ediyorsunuz. Ama hayat, başkaları yaşayabilsin diye kendi özgürlüklerinizden vazgeçmek için çok kısa…”

Alison

Küçük yaşta evlat edinilen Alison’un hayali, bir gün çocuk sahibi olup bir aile kurmaktı. Ancak Alison, kendi çocukları doğduğu zaman bu toz pembe hayalin gerçek yanları ile de yüzleşmek zorunda kaldı. İlk çocuğunu doğurduktan 6 ay sonra evde oturmaktan sıkılan Alison, tekrar işine döndü.

“Bazı günler işten izin alırdım ama oğlumu yine de kreşe bırakırdım çünkü kendime zaman ayırmak istiyordum. Onunla vakit geçirmek istemediğimden de değil, sadece, onunla birlikteyken ne yapacağımı pek bilmiyordum. Oyunlar yaratmakta pek iyi değildim.”

Joy

Joy’un kızı şimdi 20 yaşında ama Joy, anne olmaması gerektiğinin aslında daha erken bir yaştan beri farkındaydı.

“Etrafımdaki bütün anneler, doğurmak ile gelen bir karşılıksız sevgi hissinden bahsediyordu. Bende hiç öyle olmadı. Tam tersine, bu çok büyük bir sorumluluk gibi geliyordu. Kızımın ilk yılları tam bir eziyet gibiydi. Her gün bir öncekine göre daha da zordu. Sanırım bütün anneler bu süreçten geçiyor ama sorun şu ki, bana göre anne olmanın güzel olan hiçbir yanı yoktu.”