Alas: Ateş tanrısı.
Alaz: Yanan şeylerin ya da gazların türlü biçimde uzanan ışıklı dili
Alemdar: Bayrak taşıyan, bayraktar.
Ali: Şanlı kimse.
Alihan: Yüce, ulu hükümdar.
Alper: Eski Türklerde kahraman, yiğit, cesur, bahadır, pehlivan.
Altan: Kızıl şafak.
Andaç: Bir kimseyi hatırlamak için saklanan şey.
Aras: Sahip çıkılan buluntu, Doğu Anadolu'da bir ırmağın adı.
Araz: İşâret, alâmet, esenlik mutlulu
Arda: Bir nehrin adı.
Aren: Kum tanesi, ağaç cinsi
Armin: Özgürlük, barış Yanlısı Olan.
Asel: Bal ırmağı.
Aslan: Ormanların kralı.
Asil: 1. Sağlam. 2. İyice kökleşmiş, yüksek duygularla hareket eden. 3. Soyu, sopu belli.
Ata: 1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi.
Ataberk: Selçuklu devletinde şehzadelerin terbiyesiyle vazifeli şahıs. Lala.
Ateş: Yanıcı maddelerin yanmasıyla ısı ve ışığın ortaya çıkması.
Atillà: Hun İmparatoru.
Atlas: 1.Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba 2. Bir okyanusun adı.
Ayaz: Kuru soğuk.
Ayhan: Oğuz inanışına göre gök tanrılarından biri; Oğuz Han’ın oğlu.
Aysal: Ay’la ilgili, Ay özelliği taşıyan.
Aysima: Çehresi, yüzü Ay gibi parlak, nurlu, ışıklı, kutlu, uğurlu olan.
Aytek: Gökteki ay gibi biricik, eşsiz.