Anne adayında yoğun olarak yaşanan bazı duygular, hep olumsuz bir olay yaşanacak hissi yaratır. Anne adayında, hamilelik sürecinde bir şeylerin kötüye gitme beklentisi ağır basar ve içinde kötü bir şey olacağından eminmiş gibi bir hisle zamanını geçirir. Kendi kendine, “Biliyorum bu bebeği de kaybedeceğim sadece zamanının gelmesini bekliyorum” psikolojisi oluşur.
Anne adayında dönem dönem her şeyin iyi olacağı hissiyatı ile geleceğe dair umut ve mutluluk duygusu oluşsa da, ağırlıklı olarak yaşanan sinirlilik ve tahammülsüzlük nedeniyle, eşler arası kısa süreli tartışmalar olağan bir durumdur.
Anne adayları kendilerini suçluyor
Anne adayımız daha önce yaşadığı bebek kaybından kaynaklanan suçluluk duygusu içerisinde olabilir. Sürekli geçmişte yaşadıklarını ve aklına gelen her ayrıntının, daha önce yaşadığı kayba zemin oluşturduğunu düşünerek kendini suçlar.
Daha evvel bebek kaybı yaşamış olan anne adayı çevresindeki insanlar tarafından sürekli; “Otur, kalkma, yat, yürüme, bunu yeme, onu yapma, bunu yapma” gibi ikazlara maruz kalabilir ve kendini baskı altında hisseder.
Bu baskı durumu, anne adayında yaşanan her olaydan kendisini sorumlu tutma ve suçlama eylemi yaratır. Yani aslında kendini suçlama ve bebeğinin kaybının tek sorumlusu olma sonucu aslında etrafındaki insanlar tarafından oluşturulur.