Giriş
Etme Şiiri: Yılmaz Erdoğan'ın Etme şiiri sözleri ve anlamı...
Etme şiiri, yıllardır oyuncu, yönetmen ve şair Yılmaz Erdoğan’ın sesiyle hayat buluyor. Dinleyenlerin ruhuna dokunurken, iç dünyasında fırtınalara neden oluyor. Ancak pek çok kişinin severek dinlediği Etme şiiri Mevlana Celaleddin Rumi’ye ait bir eser. İşte yüzlerce yıl önce yazılan ve Yılmaz Erdoğan’ın seslendirmesiyle yeniden popüler olan Etme şiiri sözleri ve anlamı…
Etme şiiri Tasavvuf dünyasının dünyaca ünlü ismi Mevlana tarafından 1247 yılında hocası Şems için yazılmış bir eserdir. Şems hazretlerinin Konya’yı terk edişi üzerine kaleme alınan şiir aradan geçen 700 küsur sene sonra Yılmaz Erdoğan tarafından seslendirilmiş ve büyük beğeni toplamıştır…
ETME ŞİİRİ
Duydum ki bizi bırakmaya
azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir
dosta meylediyorsun, etme.
Sen yadeller dünyasında
ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü
kastediyorsun, etme.
Ey ay, felek harab olmuş,
ziyan olmuş senin için...
Bizi öyle harab, öyle
ziyan ediyorsun, etme.
Ey, makamı var ile yokun
üstünde olan kişi,
Sen varlık sahasını
terk ediyorsun, etme.
Sen yüz çevirecek olsan,
ay kapkara olur gamdan.
Sen Ayın da evini yıkmayı
kastediyorsun, etme.
Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;
Aşka öyleyse ne diye
hayret ediyorsun, etme.
Şekerliğinin içinde
zehir olsa dokunmaz bize,
sen zehr-i şeker, şekeri zehr
ediyorsun, etme.
Harama bulaşan gözüm,
güzelliğinin hırsızı.
Ey hırsızlığa da değen
hırsızlık ediyorsun, etme.
İsyan et arkadaşım,
söz söyleyecek an değil.
Aşkın baygınlığıyla ne
meşk ediyorsun, etme.
Mevlana Celaleddin Rumi
ETME ŞİİRİ HİKAYESİ
“Etme!” şiiri 1247 yılında Mevlâna tarafından hocası Şems için yazılmıştır. Şiirin orijinal adı aslında “Şems'in Gidişi”dir. Bazı kaynaklarda ismi “Aşkın Dansı” olarak geçer. Şiirin orijinal dili Farsçadan Türkçeye çevirisini de Mehmet Şayir yapar.
Şems, Mevlâna'nın günlerce ve gecelerce sohbet ettiği, kendi gibi gördüğü bir başka âşık, bir başka Hakk yolcusudur. Birlikte çok vakit geçirirler, uzun sohbetlere dalarlar. Fakat onların bu ilahi aşklarını idrak edemeyen bir güruh Konya'da haklarında dedikodu yapmaya başlarlar. Şems buna çok üzülür ve Konya’yı terk edip Şam’a gider. Mevlâna bu sevgili dostunun gidişine yıkılır, Şems'e içinde bu şiirin (Etme!) de bulunduğu bir mektup gönderir. Şems bu mektuptan çok etkilenir ve Konya’ya geri döner.