İclal Aydın paylaşımında; "2016 yazından bir sabah... Annemin Ankara’daki evini kapatmamızdan bir yıl sonra. Bizi çocukları değil kardeşleri sanıyordu. Ama konuşabiliyordu, kendi yemeğini yiyebiliyordu, yürüyordu… Yaygın bir hastalık artık ne yazık ki. Ne çok evde ne çok hikaye var. Kiminin çocuğu, kiminin anne, babası… Özdemir Asaf’ın bir dizesi hiç çıkmıyor aklımdan: Kime sorsan evinde bir oda eksik" dedi.