Stres ve travmalar yediriyor, yeme bozuklukları asosyalleştiriyor!

Pandemi döneminde hareketsizlik, sosyalleşememe, iş kaybı, kilo veya yemek yemekle alakalı düşüncelerin artması yeme bozuklukları oranının artmasına sebep oldu. Yalnız yemek yemeyi tercih eden, aile ya da arkadaşlarıyla bir araya gelerek yemek yemeyi istemeyen kişi, kısıtlayıcı yeme ya da tıkınırcasına yeme davranışı gösterebiliyor. Stres ve depresyon gibi olumsuz durumlarla baş edememe de kişileri aşırı yemeye teşvik ediyor.

Ergenlik dönemi yeme bozukluklarında ebeveynlerin yaptığı 8 hata

Günümüzde en yaygın görülen 3 yeme bozukluğunun ergenlik döneminde görülme sıklığı giderek artıyor. Yapılan araştırmalara göre; her 100 ergenden 1’inde yeme bozukluğu gelişiyor. Dolayısıyla erken dönemde tanınması ve tedavi edilmesi yaşamsal önem taşıyor. Aşırı kilo kaybı, kusma ya da tıkınma nedeniyle gelişmiş yaşamsal bir riskin olup olmadığını saptamak ve varsa ortadan kaldırmak, tedavinin ilk adımını oluşturuyor. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Müjgan Alikaşifoğlu ergenlerde ortaya çıkan yeme bozukluklarından anoreksiya nevroza, bulimiya nevroza ve tıkınırcasına yeme bozukluğu hakkında bilgi vererek ve tedavi yöntemlerini anlattı.