Kaan: Hanların hanı, Hükümdar.
Kadir: Ulu, yüce, değerli.
Kağan: Hanlar hanı, hakan, han, Orta Asya’da eskiden Moğol İmparatorlarına verilen unvan, İmparator.
Kahraman: Savaçta yiğitlik gösteren, cesur.
Kamil: Tam, eksiksiz, olgun.
Kamuran: Dileğine kavuşmuş olan.
Kanat: Kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organları.
Kandemir: Sağlam kan, kanı sağlam olan kimse, sağlam demir.
Kaplan: Hindistan ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde, postu çizgili, kedigillerden yırtıcı, güçlü bir hayvan .
Karan: Karanlık.
Kartal: Kızıl kara tüylü, güçlü kıvırcık gagalı, iri ve güçlü, yıryıcı bir kuş.
Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi, pek sert.
Kayı: Osmanlıların kökeni olan Oğuz boylarından birinin adı.
Kayıhan: Güçlü kağan, sert han, sağlam han.
Kayra: Yüksek büyük tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik lütuf, ihsan atıfet, inayet
Kemal: Bilgi ve erdem bakımından olgunluk.
Kerem: Cömertlik, soyluluk büyüklük.
Kerim: Cömert, eli açık, ulu, büyük.
Kıraç: Su bulunmayan toprak, kurak toprak, verimsiz toprak.
Kıvanç: Mutlu bir olgudan duyulan şey, sevinç öğünç.
Koralp: Kor gibi, kor ateş gibi yiğit.
Koray: Kor gibi kızarmış ay, kıpkırmızı ay.
Korkut: Dedem Korkut öykülerinin anlatıcısı sayılan kişinin adından; “korkutmak”tan buyruk .
Köksal: “kökleş yerleş” anlamında buyruk.
Kubilay: Çin’de “Yu-An” adıyla yeni bir hanedanlık kuran Moğol İmparatoru, Kubilay Han .
Kudret: Kuvvet, takat, güç, varlık, ehliyet, kabiliyet.
Kunt: Sağlam yapılı, sağlıklı, dayanıklı, kalın, sert.
Kurtuluş: Tehlikeli ve kötü bir durumdan kurtulma.
Kutan: Kutlu, kutsal, mutlu.
Kutay: İyilik getiren Ay, uğurlu Ay, kutlu Ay, kutlu ve Ay gibi.
Kutlay: Uğurlu Ay, kutlu Ay .
Kutlu: İyilik, uğur getirdiğine inanılan, uğurlu kutsal.
Kuzey: Sağını doğuya, solunu batıya veren bir kimsenin tam karşısına düşen yön.
Kündem: İtaatli, saygılı.