"Anneciğimi kaybettikten sonra 11 yılımı tam anlamıyla ne yaptığımı bilmeden, günlerimi karanlık içerisinde geçirdim. Bunu yaşadığım için işin fiziksel tarafını bilmesem de en azından psikolojik tarafını biliyorum. Meme kanseri olan kadınlarımıza birebir candan bir destek olamasam da en azından psikolojik olarak, bir insanın üzerindeki o depresyonun ve kaygının, çok sevdiği birini ya da bir şeyi veya yaşam umudunu kaybetmenin ne demek olduğunu bildiğim ve beni müzik iyileştirdiği için müzikle destek vermeyi seçtim. Müzik sayesinde tanıştığım güzel insanlar beni iyileştirdiler. Çocuklar, genç kızlar, genç oğlanlar, nineler, dedeler beni iyileştirdiler. Konserlerimizde tanıştığımız, sokaklarda gördüğümüz, ofislerden videolar atan, şantiyelerden bize şarkı söyleyip gönderen işçiler… Beni o insanlar, onların güzel sesleri ve yüzleri iyileştirdi. Diliyorum ki müzik bu güzel insanları da iyileştirsin, en azından bir yerde destek olsun."