İlkim Karaca, Cem Karaca’ya dair bilinmeyenleri anlattı

İşte İlkim Karaca'nın anlattıklarından kesitler...

Bir nikâh töreninde gelin damat yan yana oturur birbirinin ayağına basmaya çalışır. Farklı seremoniler vardır. Cem sayesinde bizim nikâhımız farklı bir anlam kazandı. Cem kadına çok değer verir, büyük saygı duyardı. Nikâhta ben imza atacağım zaman Cem aniden ayağa kalktı ve imza atışımı ayakta seyretti. İmza bittikten sonra yanıma oturdu. Cem’in bu hareketi unutulacak gibi değil ve dünyada tek. Dilerim bundan sonra erkekler kadına hürmeten eşleri imza atarken ayağa kalkar. Türkiye’de kadınların bu saygıyı fazlasıyla hak ettiğini düşünüyorum.”

“BİZİMKİ ŞİİR DOLU BİR EVLİLİKTİ”

“Cem ile vaktimiz dolu dolu geçerdi. Akşamları uyuduğumuz zaman çok sohbet ederdik, mutlaka anılarını anlatırdı. Üzülmüşse ve ağladığı zaman gözyaşlarını saçlarımla silerdi. Islık çalarak ya da türkü söyleyerek uyuturdu beni. Benim için şiirler yazdı hala saklıyorum. Yanında hep çok rahat ettim. Kişi kendi gibi olduğu zaman o ilişki uzun soluklu oluyor. Bizim birbirimizi olduğumuz gibi kabul edip sevdik. Herşeyi konuşabilmek ve sağlam bir arkadaşlık aşkımızı besleyen en önemli faktörlerdi.”

“CEM KARACA ÇEKTİĞİ ACILARDAN BESLENMİŞ BİR DERVİŞTİ”

“Allah onu sevgi dolu bir insan olarak yaratmış. Herkese eşit mesafede dururdu ve herkesi severdi. Huzurlu bir karakteri vardı. İyi niyetli bir insan olduğu için kendisine kimsenin kötülük yapabileceğini hiç düşünmezdi. Kendisine kötülük yapılsa bile affeder asla intikam duygusuna kapılmazdı. Olumsuz durumların üzerinde durmazdı.”

“EZAN OKUNDUĞUNDA ELİNİ KALBİNİN ÜZERİNE KOYARDI”

“Ne zaman ezan okunsa konserde bile olsa elini kalbinin üzerine koyar, başını öne eğer bitene kadar beklerdi. Bu durum konser esnasında olurdu. Bu durumda izleyenlerin bir kısımı yuhalar bir kısımı alkışlardı. Cem bunların hiçbirine tepki göstermez şarkısını söylemeye devam ederdi. Cem Karaca herkesin sanatçısıydı.”

“CEM KARACA ÜÇ KERE ALLAHUEKBER DİYEREK SON NEFESİNİ VERDİ”

“Cem Karaca, hayatın acı gerçeği olan ölümün alkışlarla değil sükunetle ve dualarla karşılanması gerektiğini düşünürdü. Hatta cenazesine çiçek gönderilmesini bile istemedi. Cenazesi tekbirler eşliğnde uğurlandı. Cem kollarımda son nefesini verdiğinde son sözü üç kere “Allahuekber” oldu.
Cem öleceğini hissetmişti. Kalp gözü açık, çoğu şeyi hisseden özel bir insandı. Ölümünden bir hafta önce babasının kabrini ziyeret etmek istedi ve gittik. Babasının mezarında elini toprağa sürüp “peder, yakında görüşürüz” dedi. Bu ziyaretten bir hafta sonra Cem’i orada toprağa verdik.”