Yeni şarkınız, ‘Kalbi Kötü’yü dinlediğimde, “Tam bir Su Soley şarkısı” dedim. Bu, sadece müzisyenin kendi tarzını yaratmasıyla açıklanabilir bir şey mi? 

Kendi şarkılarını yazan bir müzisyen olmak bunun temelini oluşturuyor fikrimce. Dil oradan çözülüyor. Sözüyle müziğiyle kendi dilinde anlatmaktan geçiyor sanki. Şarkı yazmayı çok seviyorum. Seve seve yapıyorum şarkılarımı, gıdılarını okşaya okşaya söyletiyorum onlara kendilerini. Belki de o dokunuyordur size.

Hangi duygularla yazdınız ‘Kalbi Kötü’yü? Şarkının  muhatabı kim ya da kimler?

Çok dışarıdan bakarak bile kötülüğü her halinden belli olan bir insan modeli vardır hani. Acımasız, bencil… Toprağı sevmez, ağacı sevmez, vatanın evladını sevmez, yeni doğan bebeği sevmez. Hiçbir şeyi sevmez o, sevilmemiş ki herhalde… Muhatap olmaya hiç lüzum yoktur çünkü sıçrar üstüne.  Uğraşır durursun. Öyle insanlar için yazdım. İtekaka ile ortak çalışmamız oldu. En yakın arkadaşlarımdan biriyle tarihe böyle bir not düşmek çok keyifliydi. Sözler benim, beste ikimizin ve düzenleme de kendisinin eseri.

HİÇBİR ZAMAN SALDIRGAN OLMADIM, AMA HER ZAMAN DİK DE DURAMADIM

“Öfkesinden, gölgesine dahi küsmüş gibi” sözleri duygu olarak bana tanıdık geldi. Sizin öfkenizi ehlileştirme yönteminiz ne?

Öfkemi ehlileştirmekle ilgili eskiden beri çalışıyorum. Hiçbir zaman saldırgan bir insan olmadım. Fakat hayatın getirdiği zorluklar karşısında her zaman da dimdik duramadım tabii! Zaman zaman dağıldım. Bunu dindirmenin bir yolu var evet. Öfke gibi kuvvetli bir duygu hissettikten sonra dindirmeyi antrenman ederek değil de temelden bakış açımı değiştirerek oldu bende. Kendi habitatında dirlik, düzen ve huzur sağlamak çok kıymetli.

Hiç kendi gölgenize küstüğünüz, gölgenizle bile kavga ettiğiniz olmuş mudur?

İnsanın kendine bile küsmesi herhalde en dip noktalardan biri. Ben de hissettim. Kendiyle kavga ediyor insan. Ayağını bir yere çarpsa, “Aptalsın” diyor kendine. Başkası çarpsa, “Ayy, canııım kıyamam” der. Kendini sevmediği noktadır bu insanın. İnsan kendini böyle bir noktada bulduğunda hemen oradan çıkarmalı.

KONTROLLÜYÜM AMA KONTROLÜ BIRAKACAK SEBEP BULURSAM KAÇIRMAM

Kendi üzerinizdeki yaptırım gücünüzü merak ediyorum. Duygularınızı ve davranışlarınızı yönetebilir misiniz genellikle?   

Vallahi vicdanım doğrultusunda keyfime göre… Çok teknik bir kafam var. Aynı zamanda çok duygusalım. Küçükken herkes gibi ben de, “Doğrusu nedir?” diye arıyordum. Büyüdükçe kendime göre bir ‘insan olmak’ kalıbı tanımladım. Artık çoğunlukla kendime ciddi anlamda söz geçiriyorum. Başkalarının haklarını gözetmek konusunda ustayımdır. Özgürlüğüm, başkasının özgürlüğüne haksızlık edeceği yerde hizaya gelir. Bunun yanında, kontrolü bırakmak için de sebep bulduğum zaman kaçırmıyorum. Duygusal ilişkilerimde, dostluklarımda, aile içinde ve sanatımda duygularımı özgürce yaşamayı severim.

Önceki röportajımızda, “Sadece flört aşamasını ve aşkın o tantanalı kısmını aşk sanıyoruz” demiştiniz. Aynı duyguda mısınız?

Aynı fikirdeyim. Bence aşk, evet çok tatlı olsa da yeni bir ilişkinin birkaç günlük heyecanının çok dışında, daha büyük ve kapsayıcı bir şey. Tüm varoluşu kapsıyor bence. İçin titreyerek sevgili dışında başka şeyleri de sevebildiğinde, yardım eli uzattığında, senin için önemli olmadığı halde başkaları için de sevindiğinde hissettiğin huzurda da var aşk.

TOKSİK İNSANDAN HEMEN UZAKLAŞIRIM, BİR GÜN BEN DE BÖYLE DAVRANIRSAM BENDEN DE UZAK DURSUNLAR

Toksik ve narsist kelimelerini çok duyar olduk. Biriyle ilgili böyle tespitler yaptığınızda özellikle uzak durma çabasına düşer misiniz?  

Çok net uzaklaşırım. Böyle kimselerle vakit kaybetmemeye uzun seneler önce karar vermiştim. Vakit kaybına veya enerji israfına hiç gerek yok. Hepimizin zor dönemleri olabilir. Ben bir gün o duruma düşersem benden de uzak dursunlar. O yayılmaması gereken bir ilişkilenme şekli bence. Zehirli gibi.