Yurdumun şairleri (02.02.2023)

DOSTUN DİLİNDEN

Şairin kalemi benzer bülbüle
Yazar şiirini, getirir dile
Yazar kimliğini el âlem ele
Benzetir dostları açan bir güle

Gül sararıp solar, dostlarsa asla
Ne kadar dost olsan bırak mesafe
Ecelin gelip de hele bir öl de
Anlatır kalemim münasip dilde

Kaderde yazılan gelirmiş başa
Aklını kullan da su akıtma aşa
Dünyada güvenmez kardeş kardeşe
Ana bir olsa da ayrıdır kese

Daima dik dursun başını eğme
Ona buna bakıp sakın güvenme
Dost görünür sana yüzüne güler
Hem kuyunu kazar, beddua eder

Avni Bilgin Sakarya’da yaşıyor. Emekli öğretmen.

BOŞUNA KAPRİS YAPMA

Aşkın taa içimden yaksa da beni
Bir avcı gibi peşime taksa da seni
Ne korkarım ne de kaçarım ondan
Yere bir kazık gibi çaksa da beni

Namertsem, korkaksam o aşk benim olmaz
Oysa yazını da kışını da severim
Delirip tufan ettirse bahar eylerim
Çöl olsa bende tek yaprak solmaz

Boşuna kapris yapma hadi ver elini
Sen bu deli gönül ile baş edemezsin
Sarınca kollarım o narin belini
Nafile, ipe un seremezsin

Kalbinde bir ışık süzülüyorsa
Dudakların beni çağırıyordur
Yaşlanıp yüzün büzülüyorsa
Bil ki iki gözüm de ağlıyordur

Ozan Cahit Yıldız Sinop doğumlu. İstanbul’da yaşıyor. 40 yılı aşkındır şiir yazıyor.

NE ZAMAN

Ne zaman seni görsem
Bulurum kendimi
Bir denizin kıyısında
Alıp kendimi
O denize atıyorum
İçinde yüzer dururum

Ne zaman gözlerine baksam
Alev alev yanar yüreğim
Saçlarına dokunabilsem
Ansızın bahar gelir

Ne zaman sensiz uykuya dalsam
Ruhum başlar kendini sorgulamaya
Ve her gecenin yarısında
Hayalin rüyalarımda şahlanır

Haşim Kaya Iğdır’da yaşıyor.

EY SEVGİLİ

Zamanın ve mekanın çok ötesinde
Gönül verdiğim, hasretini çektiğim
Canımın en içi
Ey sevgili
Saat gece tam on iki
Sen şimdi derin uykudasındır
Ya da o çok sevdiğin deminde bir bardak çayla
Sigaranın dumanındasındır

Ey sevgili
Saat gece tam on iki
Ben şimdi ellerimde kelepçe
Tel örgülerle bağlıyım
Üzerime kilitlenen tam on iki kapının ardındayım
Özgürlüğü asla, seni meraktayım

Özcan Saymaz İstanbul’da yaşıyor. 14 yaşından beri şiir yazıyor.

VATAN SEVGİSİ

Şehidin kanıyla şanlandı vatan
Perişan oldu hep Türk’e çatan
Namus, toprak için kefensiz yatan
Vatan için can vereni unutma

Askerde yemeği birlikte yedik
Mezhep, ırk demedik, hepimiz birdik
Düşman karşısında çelikten erdik
Bayrak için can vereni unutma

Yedi düvel birlik hep bize vurdu
Haksız yere işgal ettiler yurdu
Alevi, Sunni’si bir oldu Kürt’ü
Çanakkale’de yatanları unutma

Aşık Mehmet, Mehmetçiğin hayranı
Vatan sevgisiyle yapar bayramı
Barışla, sevgiyle hatır saymayı
Barış için can vereni unutma

Mehmet Gülümser 1936 doğumlu. Yozgat Yerköylü.

CAN YOLDAŞIM BIDIK

Şantiyede seni ilk bulduğumda
Sütünü verdim, suyunu verdim
Torunum gibi sana ‘Bıdık’ dedim
Büyüdükçe seni çok sevdim

Büyüdün aslan gibi oldun
Gece nöbetimde arkadaş oldun
Seni dövenleri şantiyeden kovdum
Ben seni çok sevdim Bıdık

Dün akşam sen yoktun
Sabah olunca gördüm kıymışlar sana
Gittiğin yerde rahat uyu Bıdık
Mehmet, Hanife, Hakan hasret sana

Mehmet Horuz İstanbul’da yaşıyor. Bu şiiri kedisi Bıdık için yazmış.

MEYVELERİN KRALI MANDALİNA

Sarı sarı dallardasın
Ekim ayında yollardasın
Satılmak için hallerdesin
Meyvelerin kralısın mandalina

Tüm vitaminler sende bulunur
Düşkünle, güçsüzler çareyi sende bulur
Memleketin şüphesiz Karaburun
Meyvelerin kralısın mandalina

Yıllardır süren itibarsızlığın artık bitmeli
Adın tüm alemde söylenmeli
Ağırlığın altın etmeli
Meyvelerin kralısın mandalina

Çiftçilerim senden medet umuyor
Yıllardır para eder belki diyor
Ama her seferinde istediğini alamıyor
Meyvelerin kralısın mandalina

Serol Ömerler İzmir’de yaşıyor. Emekli öğretmen.

KALBİM KIRIK

Gönül kırık, kalbim kırık
Yaptıklarım boşa gitti
Görmüyor gözlerin beni
Acı verdin, keder verdin

Çektiklerim bana yeter
Gören gözler görmez oldu
Yuvamı yıkıp gittin
Acı verdin, keder verdin

Çektiğimi Mevlam bilir
Yüce Allah büyüktür
Yapan bir gün çekecektir
Acı verdin, keder verdin

Çeken bilir bu sevgiyi
Bunu ancak çeken bilir
Yazık olur, günah olur
Acı verdin, keder verdin

Yılmaz Elçin Aydın’da yaşıyor.