Amatör Şairler Yurdumun şairleri (10.06.2023)

Yurdumun şairleri (10.06.2023)

Paylaş
Yurdumun şairleri (10.06.2023)

En beğendiğiniz şiirinizi renkli bir fotoğrafınızla birlikte bize yollayın gazetede yayınlayalım. Şiirin uzunluğu 4 kıtayı geçmesin. Adınızı, soyadınızı, kaç yıldır şiir yazdığınızı eklemeyi unutmayın. Şiirinizi ithaf ettiğiniz biri varsa onun da adını yazın. POSTA GAZETESİ ‘YURDUMUN ŞAİRLERİ’ 100. Yıl Mah., 2264. Sok., Demirören Medya Center No:1, Bağcılar / İstanbul e-mail: sair@posta.com.tr

SAHTE DOSTLAR

Haberin Devamı

Beraber yaşadık zevki, sefayı
Yıllarca paylaştık derdi, cefayı
Çok çabuk unuttuk aşkı, vefayı
Yalancı dünyamın, sahte dostları
Bazen küser, bazen barışırdınız
Her şeyi benimle kırışırdınız
Her türlü belaya karışırdınız
Yalancı dünyamın, sahte dostları
Sizlerden bir haber alamıyorum
Arıyor, soruyor, bulamıyorum
Mazi mi oldunuz bilemiyorum
Yalancı dünyamın, sahte dostları
Söyleyin, kim kimin ahını aldı
Zavallı ömrümün yolu kısaldı
Aklımda vefasız adınız kaldı
Yalancı dünyamın, sahte dostları

Süleyman Vardar Çorlu’da yaşıyor.

GİDİYOR

Kandırılmış duygular, ezilmiş düşler
Yerden yere vurulmuş masum gülüşler
Ne farkına varıp ne de görmüşler
Hayat damla damla akıp gidiyor
İçimiz kan ağlar, dışımız viran
İsyan dilimizde dolaşır her an
Olsa da feryadımızı işitip duyan
Anlamsız şekilde bakıp gidiyor
Bu gidiş pek hayra alamet değil
Her yer karanlık, selamet değil
Verdiysek hayırsız birine meyil
Gözümüzden yaşı döküp gidiyor

Haberin Devamı

Halil Şenlik Kocaeli Gebze’de yaşıyor.

DARGIN

Bahar geldi yeşermiyor ağaçlar
Yaprak açmaz oldu, dal bana dargın
Bu ellerden gitmek bize farz oldu
Dağlar geçit vermez, yol bana dargın
Gurbet elde tutan yoktur elimi
Kimse bilmez lisanımı, dilimi
Sağır duymaz, kör görmüyor halimi
Topal yan çiziyor, kel bana dargın
Sel olup çağladım, dağları aştım
Kim aman dediyse yardıma koştum
Arı oldum, çiçek çiçek dolaştım
Dikenler içinde, gül bana dargın
Kimler karıştırmış sapla samanı
Ayırmak çok zordur dostla düşmanı
Çile denizinde bulduk imanı
Kıblesi belirsiz, kul bana dargın
Garip Ahmet; hal belirsiz cihana
Bakar iken veremedim bir mana
Değer kıymet sundum daim insana
Dostlar yüz çevirmiş, el bana dargın

Ahmet Sivri Elazığ doğumlu. İzmir’de yaşıyor.

BİR DAHA

Kınalar mı sürdün beyaz ellerine
Yeni kapılmıştık aşkın yeline
El uzatsam senin gonca gülüne
Lale sümbül versen, almam bir daha
Sevgilim seni özledim durdum
Ne bir hatırlayıp halimi sordun
Yalandan mı yoksa sevgilim dedin
Artık evinize, gelmem bir daha
Gelin olup neden gittin ellere
Arılar mı konmuş solmuş güllere
Sevgilim diyerek düştün dillere
Ayrıldım yarimden, gülmedim bir daha
Mehmet der ki; benim halim ne olacak
Ağlayanlar elbet bir gün gülecek
Yaşlı gözlerimi kimler silecek
Hasretin acıymış, salmam bir daha

Haberin Devamı

Mehmet Özen Adana’da yaşıyor.

VAY BENİM HALİME

Dinmez acılarım
Çekerim ömür boyu
Yok derdimin ilacı
Vay benim halime
Derdiyle yatarım
Derdiyle kalkarım
İlk sevdiğime yanarım
Vay benim halime

Mustafa Annak

GÜVENİLİR EŞ ARIYORUM

Güvenilir eş arıyorum
Beş vakit namaz kılacak
Bana saygı duyacak
Güvenilir eş arıyorum
Savurgan olmayacak
Sırtımdan vurmayacak
Allah’tan çok korkacak
Güvenilir eş arıyorum
Emekli maaşımı alıyorum
Yazın yaylada yaşıyorum
Seven bir kalp taşıyorum
Güvenilir bir eş arıyorum

Şeref Önal Giresun Espiye’de yaşıyor. Emekli.

SEHER YELİ

Seher yeli sen uçar da gidersin
Benden o yare selam edersin
Eğer sorar ise, yoldadır dersin
Hatır gönül kırma sen seher yeli
Bilmem, belki de zorda, dardadır
Kadere kahredip taş bağırdadır
Şimdi hangi elde, hangi yerdedir
Ara bul ne olur sen seher yeli
Dönerse Iğdır’ın hoş ovasına
Dikkat et ne olur, esme hız ile
Bir zarar getirme Azeri kızına
Nazlıca sineye değ seher yeli
Uzak şimdi benden, inan çok uzak
Bilmem yerini, nereye ne yazsak
Bu dünya gözüyle görmekse yasak
Kabrimin yerini ver seher yeli

Haberin Devamı

Zeki Yılmaz Bursa’da yaşıyor. Emekli öğretmen.

CANIM ÇOCUKLARIM

Ben herhangi biri gibi olabilirim
Kuşkusuz sizi canım gibi severim
Ben cahil, görgüsüz de olabilirim
Ama siz evlatlara babalık yapabilirim
Ben sizi severim, sevmeyi de bilirim
Gün olur evlatların yarasını sarabilirim
Ben hayattan ders almamış olabilirim
Tecrübelerimle size yön de verebilirim
Mesleğimin gereği hırçın olabilirim
Malım mülkümle veda da edebilirim
Ben sevinsem de sizi bazen üzebilirim
Sevgi bahçemden de güller verebilirim
Ben doktor olmayabilirim normaldir
Mutlaka çocuklarımın derdini bilebilirim
Vicdan azabını yalnız da çekebilirim
Ben soframdaki ekmeği tek başıma değil
Sevgili çocuklarımla da yiyebilirim

Burhan Tanrıvermiş Ordu Fatsalı. Emekli astsubay.