Giriş
Yurdumun şairleri (26.03.2023)
En beğendiğiniz şiirinizi renkli bir fotoğrafınızla birlikte bize yollayın gazetede yayınlayalım. Şiirin uzunluğu 4 kıtayı geçmesin. Adınızı, soyadınızı, kaç yıldır şiir yazdığınızı eklemeyi unutmayın. Şiirinizi ithaf ettiğiniz biri varsa onun da adını yazın. POSTA GAZETESİ ‘YURDUMUN ŞAİRLERİ’ 100. Yıl Mah., 2264. Sok., Demirören Medya Center No:1, Bağcılar / İstanbul e-mail: sair@posta.com.tr
BİR BAKIŞ
Öyle bir bakış atmıştın ki gözlerime
İlk defa gülüyordum sanki
İnan ki yüreğim ısınmıştı
Kâinat ayağa kalkmıştı benimle
Sekiz Şubat bugün, doğum günün
Doğum günün kutlu olsun sevgilim
Manidar bakışların ruhumu okşamıştı
El değmeyen gönlümün tacı olup kalmıştı
İçerimde bir yokluk, bir eziklik, kopukluk
Armağanın olayım ebedi doğum günün
Doğum günün kutlu olsun sevgilim
Belki de ben senin için hiçbir anlam değilim
Ama sen hayatımın gayesi, tek anlamı
Sevdim ulan ben seni, o güzel gözlerini
Senin için yakarım yıkaram ulan bu şehri
Bir garip aşık ya da deli say beni
Bu dünyada gördüğüm en güzel gözlerindi
Gözlerinden öperim, saygılarımla ey sevgili
Sadık Yahşi, Diyarbakır’da yaşıyor.
YAŞAMAK
Yaşamak bir albatros gibi
Özgürce uçabilmek göklerde yıllarca rüzgâra inat
Yaşamak bir okyanus gibi derin
Dalgalara ve fırtınalara inat
Gerektiğinde coşabilmek ırmaklar gibi
Önündeki setlere, barajlara inat
Çınar gibi toprağa kök salıp yaşamak
Seni köklerinden koparmak isteyenlere inat
Ve geleceğe hep umutla bakmak
Hayatını v
Nazlıgül Merze, Mersin’de yaşıyor. İngilizce öğretmeni.
KONFEKSİYON KIZI
Saçlarımı tarıyorum
Her gün onu arıyorum
Şimdi saat on paydosu
Yollarına bakıyorum
Ah şu konfeksiyon kızı
Benim kalbimin hırsızı
Hiç kimseye kulak asmaz
Özlüyorum ben o kızı
Dikiş dikiyor elleri
Yaşla doludur gözleri
Sevdiğini düşünüyor
Dolu dolu şu gözleri
Bir gün sarılar giyiyor
Bir gün baktım kırmızı
Dönüp dönüp duruyor
Ah şu konfeksiyon kızı
Hüseyin Güler, Bu şiiri konfeksiyon işçilerine ithaf etmiş.
DİLİM VARMIYOR
Harput diyarından uçtu kanaryam
Bulamam demeye dilim varmıyor
Gönül sarayında açılan yaram
Kapanır demeye dilim varmıyor
Meskenin İstanbul oldu elbette
Beşiktaş, Etiler birkaç Levent’te
Aradım, yoruldum, kaldım Bebek’te
Vazgeçtim demeye dilim varmıyor
Ne kadar dolaştım bir bilebilsen
Dolaşıp durmaktan bıksam, usansam
Dolaşsa ayaklarım, yıkılsam kalsam
Öf bıktım demeye dilim varmıyor
Al beni, bul beni, canşırah olam
Ömrümün son demi yanında kalam
Sırf yüzüne bakam, özlemin olam
Gine git demeye dilim varmıyor
Zeki Yılmaz, Bursa’da yaşıyor. Emekli öğretmen.
