Giriş
20 yaşında bir kıza tecavüze yeltenen, kız direnince tecavüz edemediği bedeni parçalara ayırarak yakan bir pislikten kurtuldu dünya. Özgecan Aslan’ı katleden pisliğin ölümü üzerine edilecek bundan gayrı sözüm yok aslında. Ancak Türkiye öyle garip bir ülke ki, insanı zorla söyletiyor!
Suphi Altındöken’in cenazesi dün gömülmek üzere Tarsus’a getirildi. Kabul edilmedi. Tekrar Adana’ya gönderildi. Orada da kabul edilmedi. Bu sefer annesinin köyüne götürüldü. Muhtar “Buraya da gömemezsiniz” diyerek mezarlığın kapısını kilitledi. Çaresiz anne “Oğlumu çöpe mi atayım?” diye ağlayarak feryat edince Türkiye bu soruyu tartışmaya başladı.
“Ellerini kesip çöp poşetine koy ve yak” diyen oldu. “Çöp bile kabul etmez böyle bir caninin bedenini” diyen oldu. “Çöpe değil lağıma at” diyen oldu. “Toprak kabul etmez böyle pisliği” diyen oldu.
Söz konusu böyle bir caninin leşi olunca ne yalan söyleyeyim ardından kim ne derse desin ayıplayamıyorum. Fakat oğlunun canı cehenneme, ortada bir anne var. Bir canavardan ölüsüyle intikam almaya çalışırken bir ananın dirisine zulmettiğinizin farkında mısınız?
Özgecan’ın katili geberdi gitti. İşlediği suçun cezasını bu dünyada çekemedi umarım öbür dünyada fazlasıyla çeker. Ama ceset cezalandırma, cenazeye eziyet çektirme Ortaçağ’da kaldı sanıyorduk! Ölüyü gömdürmemek nedir yahu? Katillerin, sapıkların cezasını analarına zulmederek mi vereceğiz artık? Ayrıca bırakın bu “Toprak bile kabul etmez” filan laflarını... Toprak kimleri kabul etti, liste yaptırmayın.
Allah kimseyi evladıyla sınamasın kardeşim. Hiç kimse de çıkıp “O yetiştirdi, onun da suçu var” filan deyip çaresiz bir anneyi linç etmeye kalkmasın. Yazıktır
