Zulümle abat olanın...

Siz hiç Gazze’yi gördünüz mü? Ben bir kere gördüm. Unutamıyorum...

[[HAFTAYA]]

Gazze’de bir kanalizasyon yok. İsrail şehrin kanalizasyon sistemini yok etti ve yeniden yapılmasına izin vermiyor.

Bir insan kendi memleketine girmek için başka bir ülkenin askerine rüşvet verir mi? Gazzeliler veriyor. Gazze’de yaşayan bir Filistinli, İsrail askerine sormadan Gazze dışına çıkamaz. Diyelim ki çıktı, bir daha giremez. İlle girmek istiyorsa kapıdaki İsrail askerini ‘ikna’ etmek zorunda!

Gazze’de ne kadar ‘hayat’ olacağına İsrail karar veriyor! Un kotayla, şeker kotayla, tuz kotayla... İlaç, aşı, elektrik, su... Su yahu... Allah’ın suyu! O bile kotayla!

İsrail ve HAMAS arasındaki savaşın bedelini Gazze’nin masum halkı ödüyor. Yıllardır böyle... Hem de çoluk-çocuk, yaşlı-genç, kadın-erkek demeden ödüyorlar.

İsrail uçakları yine Gazze’ye ölüm yağdırıyor. Sözüm ona, HAMAS’ın öldürdüğü iddia edilen 3 İsrailli gencin hesabını soruyorlar... Peki, kime soruyorlar bu hesabı? Yine Gazze halkına... 50’ye yakın ölü var. Bunların 5’i çocuk. 3 İsrailli gencin hayatına karşılık (şu an için) 50 Filistinlinin canını aldılar.

İsrail’i bir ‘terör devleti’ haline getiren yöneticilerinin atladığı bir şey var... Yaptıkları katliamları Amerika duymazdan, Avrupa görmezden ve hatta bütün dünya bilmezden gelebilir... Ama Allah görür kardeşim! İsrail Başbakanı Netanyahu’nun yerinde olsam bir zamanlar o koltukta oturan ve tam 8 sene can vermek için hastanede çırpınan Şaron’un acı sonundan ders çıkarırdım!

Tarih örnekleriyle doludur: Zulümle abat olanın akıbeti berbat olur.