Giriş
Geçen sefer İzmir Sığacık'taki yazlığımıza giderken yanımızda bakıcımız Meral'i de götürmüştük. Takdir edersiniz ki iki küçük çocukla yazlıkta başetmek pek mümkün değil. Meral bizim elimiz, ayağımız, kolumuz ve ailemizden biri artık. Çocukları ona bırakıp eşimle istediğimiz gibi bir tatil yapabilmiştik yazlıkta. Eşim İstanbul'a döndükten sonra da yine Meral yanımızda olduğundan, ben de ilk defa dinlenebildiğim bir tatil yapmıştım. Bu yazın son tatilini yine yazlığımızda geçirmeye karar verip atladık arabaya ve soluğu burada aldık.
Kızlarımızla ilk uzun araba yolculuğunu geçen sene henüz 3 aylıklarken yine İzmir'e yapmıştık. O zaman çok minik olduklarından dolayı neredeyse yol boyu uyuyup iki defa alt değiştirme ve emzirme molası vermek suretiyle duraklayıp, sorunsuz bir yolculuk geçirmiştik. Bu sene arabayla yolculuk yapmanın çok daha zor olduğunu düşündüğümüz için hep uçağı tercih ettik. Fakat yazlıkta arabaya da çok ihtiyacımız olduğundan, araba yolculuğunu gece yaparak çocukların uyku saatlerinde yine sorunsuz yolculuk yapabileceğimizi düşünüp, düştük yollara. Nitekim umduğumuz kadar kolay geçti. Çocukları belli bir saate kadar uyutmadık yolculuğa çıkmadan önce. Oyunlar oynattık, oyaladık ve bindik arabamıza. Feribota kadar uyumadılar. Feribotta da uyumamayı tercih ettiler. Değişik bir yerde anne ve babasıyla birlikte olmanın verdiği heyecanla sürekli gezmek istediler feribotun içinde. Tabii uykusuzluk da başlarına vurdu kızların. Feribottan indikten 5 dakika sonra her ikisi de derin bir uykuya daldı. Yol boyunca uyanmayıp rahat rahat uyudular. Gece yolculuğu yapmak zordur, üstelik çocukların uyanma riskleri de cabası. Fakat kızların uyumaları ve iki şoför olarak yola çıkmak, rahat bir yolculuk yapmamızı sağladı. Arabayla yola çıkacaklar için gece yolculuğunu tavsiye ederim. Yanınıza gece uyanma ihtimallerine karşı süt alın yeter. Zaten çocuklar arabada uyurlar.
İZMİRLİ ANNELER GRUBU
Bu seferki tatilimize Meral'i getiremediğimiz için İzmir'deki arkadaşlarıma haber saldım bakıcı aradığımıza dair. Sağolsunlar hepsi bize dört koldan bakıcı aramaya başladı. 10 günlük bakıcı bulmak da pek kolay olmadığı için nihayet imdadımıza sevgili arkadaşım Şule yetişti. "Ben İzmirli Anneler Grubu'na üyeyim, hemen bulurum sana bakıcı" dedi. "O nedir ki" demeye kalmadan 1 saat sonra "Buldum" diye aradı. İzmirli Anneler Grubu'nun ne olduğunu sordum, başladı anlatmaya. "İzmir'de çalışan kadınların kurduğu destek grubu. Yaklaşık 100 kişiyiz. Hep çalışan anneler olduğumuz için zaman zaman yetersiz kaldığımız durumlarda birbirimize destek oluruz. Herkesi de gruba üye yapmayız. Referansla alırız aramıza çünkü güven çok önemli. Çocuğumu okuldan alamayacak durumda acil bir işim çıktığı zaman gruptaki arkadaşlarımdan yardım isterim, işi olmayan gidip benim çocuğumu okuldan alır ve ben de işimi bitirip çocuğumu ondan alırım ya da acil bakıcıya ihtiyacım olduğu zaman yine grup arkadaşlarımdan yardım isterim, referansla bana uygun bakıcıyı bulurlar. Bazen grup üyeleri toplanır, etkinlikler düzenleriz. İşte böyle birbirine destek olan şahane bir grubumuz var" dedi. O kadar hoşuma gitti ki sizinle paylaşmak istedim. Hakikaten bize bulduğu bakıcımız Işın Hanım'ı çok sevdik. Keşke İstanbul'da da, böyle çalışan annelerin destek grupları olabilse. Belki de vardır ve ben bilmiyorumdur.
