Bayram gibi bayramlar

Bayramın yaklaştığını reklamlar sayesinde hatırlıyorum ben. Bayramdan 10 gün önce başlıyor çocuklu, yokluklu, üzüntülü, “Nerede o eski bayramlar?” dedirten reklamlar. Yaşlı dedeler, el işlemeli başörtülü nineler çıkıyor piyasaya ve tabii ki beklenen ama gelmeyen genç konuklar, gerçekleşemeyen bayramlaşmalar, sonunda verilen “Bayramda ailenizi unutmayın” mesajları...

Bu reklamlar öylesine iç burkacak tarzda hazırlanıyor ki ağlatıyor, ağlatmasa da hüzünlendiriyor. Bizim evin bayramları böyle olmasa da bayramı ‘tatil’ diye algılayan çok insan var. Onları da kınamıyorum, bazen öyle güzel geliyor ki bayram tatili! Bir-iki günü birleştirerek 10 günü buluyor, tatile gitmek de farz oluyor. Ama en azından 1-2 günü bayramlaşmaya ayırmak, çocuklarımızın bu çok özel duyguları reklamlardan öğrenmesinden iyidir diye düşünüyorum. Biliyorum, artık anneannemin evinde yaşanan cinsten bayramlaşmalar yok.

Misafirlerin dolup taştığı upuzun bayram sofraları, bayram namazı sonrası tüm ailenin toplandığı kahvaltı masası, bir aile klasiği olarak çoluk çocuk içilen sütlü kahve, bayramlaşma faslı merasim olmaktan çıktı artık. Ama kalan kişi sayısı azalsa, hatta ailenizin hiç büyüğü olmasa bile bayramı yaşatmak, hissettirmek, her yıl tekrarlanan bu ortak buluşma zamanlarından yıllar boyu hatırlanacak çok özel çocukluk hatıraları yaratmak mümkün. Nasıl mı?

Bir bayram kahvaltısı mesela... Her zamanki kahvaltı bile olsa, farklı bir örtü, masaya konan bir çiçek, çok özel, ellerinizle hazırladığınız lezzetlerle süslenen sofra yıllar içinde bir ritüel haline gelecek ve onun için ömür boyu hatırlanacak anılar arasında önemli bir yer tutacaktır. Buna eklenen bir bayramlaşma faslı mesela... Kahvaltı sonrası anne, baba ve aile büyükleriyle bir araya gelip ufak ya da büyük bir harçlıkla taçlanan bu kutlama da küçüklerin gelecek bayramı heyecanla beklemeleri için başlı başına bir olay olacaktır.

Her kıyafetleri bayramlık olmasına rağmen o güne özel alınmış bir giysi, onlar için bayramı özel kılacaktır. Eskilerin anlattığı gibi “Ayakkabımı başucuma koyup yatardım, sabah olsun kıyafetlerimi giyeyim diye heyecanlanırdım” türünden bir hissiyatları olmayacaktır ama onlar için de o gün yeni bir şey giyiyor olmak, anı benzerlerinden farklı kılmaya yeter. Ve tabii ki adı gibi sunulan şekerlerin, çikolataların özeni... Birlikte çikolata, akide şekeri yapmak mesela... Sizi bilmiyorum ama biz evde bayramı bayram gibi yaşayanlardan ve bundan da çok mutlu olanlardanız. Önerim, bu aile birlikteliği hissini verecek özel günleri sizin de çocuklarınızla paylaşmanız ve bu duyguların nesiller boyu var olmasına katkıda bulunmanız. Herkese ailesiyle,sevdikleriyle mutlu bayramlar diliyorum.

( 18.08.2012 tarihli Cumartesi Postası'ndan alınmıştır )