Diyelim çocuğunuz bir oyun esnasında duygularını kontrol edemedi ve eşyalarını fırlatmaya başladı, siz buna karşılık olarak ona bağırdınız, cezalandırdınız ya da hemen oyunun başından kalkması gerektiğini söylediniz. Böyle bir durumda çocuğunuzun öfkesi dinmiş ya da regüle edilmiş bir halde değil hatta belki daha yüksek bir yoğunlukta kalmış oldu. Bu tür etkileşimler aslında bize kısır bir döngüden başka bir şey sağlamaz.

Anne babaların bu tutumları çocuğa; ebeveynlerinin yaşadığı öfke duygusuyla baş edemediği ve onu yalnız bıraktığını gösterirken aynı zamanda öfkenin yanına suçluluk hisleri de ekleyebilir.

SALDIRGANLIK DÖNGÜSÜ NASIL KIRILIR?

Bu saldırganlığın ne zaman, neden ve nasıl başladığını fark etmek önemli fakat ona aynı saldırganlıkla cevap verdiğiniz zaman aslında bunun sağlıksız bir şey olduğunu değil, “Ailem de bana bağırıyorsa ve cezalandırıyorsa bu kabul edilebilir bir şey demek, ben de aynı davranışları gösterebilirim” düşüncesini öğretir. İlerleyen zamanlarda da suçluluk hissinin artmasıyla cezayı hak ettiğinden emin olmak istercesine istenmeyen saldırgan davranışlar tekrarlayabilir. Çocuğunuzla böyle bir döngüye girildiğini hissettiğiniz zaman sizin hangi noktalarda tetiklendiğiniz ve sizin neden öfkeli hissettiğinizi düşünmek iyi olabilir.

Çünkü çocuğunuzun duygusunun nedenini anlamadan önce aslında kendi öfkenizin nedenini anlamalı ve düzenlemelisiniz. Sonrasında ise onun öfkesi karşısında yıkılmadığınızı ve aynı zamanda onun bu duygusuyla birlikte kalabileceğinizi göstererek “Şu an bu oyunda kaybettiğin için belki de çok üzüldün ve bunu bağırarak gösteriyorsun. Seni kızdıranın tam olarak ne olduğunu bana anlatabilirsin." “Gel istersen birlikte başka bir aktivite yapalım seninle bir süre ve bu oyuna bir mola verelim" diyebilirsiniz. Bu ve bunun gibi sakince ifade edilen cümleler çocuğunuzun yaşadığı bu yoğun duygusunu kabul ettiğinizi gösterirken hem de ona yol gösterici şekilde bir çıkış yolu sağlamış olursunuz.

Her çocuğun saldırganlığının ve kızgınlığının altında aynı zamanda korku ve endişeleri olabilir. Çünkü kızgın olmak korkmuş olmaktan çok daha güçlü hissettirir. Çocuklar korkuları ile baş edebilmek için agresyon yoluyla kontrolü ele almak isteyebilirler. Bu davranışlarının sonucunda ceza almak ya da yaşanan tartışmalar sırasında duygusal anlamda hasar görmek aslında onları yine zarar gördükleri ve öfkelendikleri bir döngüye sokar. Bu nedenle çocuğunuzun sarf ettiği zor duyguları anlayabilmesi ve sağlıklı şekilde ifade edebilmesi için size ihtiyacı olduğunu unutmayın.