Büyükler benim kafamı çok karıştırıyorlar. Yine de seni çok sevdiğim anlar var. Bir kere çok güzel gülüyorsun. Arada sana bakıyorum. Öyle anlarda ağzını açıyorsun ve gülümsüyorsun. Dişlerin yok. Bu biraz komik gözüküyor olmasına rağmen seni öyle görünce kalbimin üstü sıcacık oluyor. Bir tek bana öyle gülümsediğini düşünüyorum. Ayrıca sen eve geldiğinden beri eve daha çok insan geliyor. Ben kalabalık evleri çok seviyorum. Bu yüzden sana teşekkür ederim.

Anlamadığım bir şey var. Sen ne zaman büyüyeceksin? Annem ve babam senin bana oyun arkadaşı olacağını söylemişti. Sen daha bir oyuncağı bile kaldıramıyorsun. Benimle oynayamazsın. Bunu anladığımda biraz üzüldüm. Sadece annem ve babamın neden böyle bir şey söylediğini anlayamadım.

Keşke bana sen geldiğinde hemen oynayamayacağımızı söyleselerdi. O zaman bu kadar hayal kırıklığına uğramazdım. Seninle ilgili bir şeyler için anneme yardım ediyorum. O zaman annem bana çok güzel bakıyor. Sanırım doğru bir şey yapıyorum. Eşyaların çok küçük gözüküyor. Benim elimden bile minik. Çoraplarını, bezini, kremlerini ve kıyafetlerini sana getiriyorum. Annem onları senin için kullanıyor. Bu gerçekten çok eğlenceli. Geçen gün sana benim bebeklik kıyafetimi giydirdi. İlk önce buna çok kızdım. O benim diye ağladım. Sonra annem bana sarıldı. Kardeşliğin eski eşyaları da paylaşmak olduğunu anlattı. Zaten o bana sarıldıktan sonra geriye kalan kısmını dinlemedim. Bunu sakın onlara söyleme. Seni seviyor gibiyim. Büyümeni bekliyorum. Umarım büyüdüğünde bu kadar sıkıcı olmazsın. Güzel gülmeye devam edersen iyi anlaşabileceğimizi düşünüyorum.