Giriş
Kerem Aktürkoğlu'dan itiraf! 'Başakşehir'de futbolu bırakma noktasına gelmiştim'
Galatasaray'ın yıldızı Kerem Aktürkoğlu, kulüp dergisinin şubat sayısına konuştu. Tüm hikayesini ve dönüm noktalarını anlatan Kerem, Başakşehir altyapısında oynarken nasıl futbolu bırakma noktasına geldiğini ve şansının dönüşünü anlattı.
Futbola nasıl başladın?
Kerem Aktürkoğlu'nun Galatasaray Dergisi'ne anlattıklarından bazı kısımlar şöyle:
Ben Gölcükspor'da futbola başladım. Futbol tutkusu, futbol aşkı çok fazlaydı içimde. Babam da bunu en iyi bilenlerdendi. Her zaman destek verenlerdendi. Mesela okul takımındayken bile her maçıma gelirdi. Yani şehir şehir gelmişliği var. Şu anda bile geliyor. Babam benim gerçekten en büyük destekçim. Yani ben 'Pes ettim' dediğim anda bile her zaman arkamda durmuştur.
Başakşehir seçmeleri
Biz seçmelere gittik Başakşehir'e, yıl 2014'tü sanırım. Seçmeler de güzel geçmişti. Mustafa Sarıgül altyapı sorumlusuydu, dedi ki; "Kerem senle birlikte olmak isteriz, takımımızda görmek isteriz ama bizde kalacak yer yok. Altyapı tesisi yok. Ya gidip geleceksin ya da kendine bir yer bulacaksın. Başka türlü olmaz."
Ben o gün şunu söylemiştim, hatta babam her seferinde onu söyler, "Baba, benim önümü aç. İleride seni suçlamamı istemiyorsan bana bir şekilde yardımcı ol. Ben burada olmak istiyorum. Burada oynamak istiyorum."
Hayallerime bir adım daha yaklaştığımı hissediyordum. Sonuçta Süper Lig takımı, onun altyapısında olacaktım.
"İlk profesyonel imzam Başakşehir"
İstanbul'da kalmaya karar verdik. Bayağı zorlandık yer bulmak için. Bir tane yurt gibi bir yer bulmuştuk. İstanbul'da bir sene yurtta kaldık. Yurt Fatih'te, bizim tesisler Balat'taydı. Yakındı, her sabah kalkıyordum, okula gidiyordum. Okuldan sonra tesise gidiyordum. Bir sezon öyle geçti. U17'de oynadım, ardındam ilk profesyonel imzayı attım Başakşehir'e.
"Başakşehir'e dönerken umutluydum ama..."
U17'de oynarken bir sene sonra A takıma çıktım. 16-17 yaşındaydım. A takımda biraz bocaladım. Sonra beni kiralık gönderdiler Bodrumspor'a. Bir yıl kiralık oynadım Bodrumspor'da Bodrum o zaman 3. Lig'deydi. Ben üç sene 3. Lig'de oynadım. Ondan sonra Bodrum'da şampiyon olduk. 2. Lig'e çıktık. Ondan sonra tekrar döndüm Başakşehir'e. Tekrardan, "Güzel bir yıl geçiririm, takımda olurum" diye düşünüyordum ama olmadı.
"İstemediğim yere göndermeye çalıştılar"
Bu sefer beni kiralık göndermek istediler ama "Erokspor'a gideceksin" dediler. Anlaşmazlık oldu. Beni o zaman isteyen takımlar var 2. Lig'den, PTT'den. "Kiralık gönderecekseniz bari istediğim kulübe gönderin" dedim. kabul etmediler. Benim de bir senem vardı, ben de gitmemeye karar verdim.
"Babama 'Olmayacak galiba' dedim, bırakıyordum"
Başakşehir'le 3 yıl anlaşmıştık. 18 yaşımdan önce imzaladığım için 3 yıl anlaşabiliyorduk. 3 yıllık sözleşmemden bir sene kaldı. "Ben gitmek istemiyorum oraya" dedim. "O zaman gitmezsen kadro dışısın. Bir sene idman yapacaksın altyapıda" dediler. İstanbul'a Balat'a her gün idmanlara getirip götürdü. İdmanlarımız saat 09.00'daydı. Sabah 06.30-07.00'de kalkıp kahvaltıyı yolda yapıyorduk. Erkenden çıkıyorduk, trafiğe yakalanmamak için. Gidiyorduk geliyorduk her sabah. Gitmeyince sıkıntı oluyordu. O sezon her şey bitmişti bende. "Baba zorlamanın bir anlamı yok. Demek ki buraya kadarmış" diyordum. Olmayacak çünkü.
"Dağılmış ve umutsuzluğa kapılmıştım"
Her sabah kalkıyorum, psikolojik olarak çok çökmüş durumdayım. O zaman babam her sabah, "Oğlum ben götürüyorum seni. Ben zorlanmıyorum, sen niye zorlanıyorsun? Geçersin arabanın arkasına, uyursun" diye beni hep motive etti. İnanılmaz bir desteği oldu. O dönemde ben bırakmayı bile düşünmüştüm. Çok dağılmıştım, umutsuzluğa kapılmıştım.
"1 sene oynamadığım için kimse istemiyordu"
Ondan sonra bir sene oynamadık. Sözleşmem bitti. Beni üst liglerden 3. Lig harici bir takımlara gittiğim zaman yetiştirme bedelim çıkıyordu ve yüksek bir ücretti. O dönem yani 2018-2019 sezonunda Süper Lig'de bir takıma gitsem yetiştirme bedelim 600 bin, PTT'deki bir takımda ise 375 bini buluyordu. Alt liglerde, 2. Lig'de de bu rakam 240 bin idi. Bu paralar bir sene futbol oynamamış biri için ödenmek istenmiyordu. Takımlar, "Bir sene futbol oynamamışsın. Acaba nedir durumun?" diyordu. Ne kadar genç olsan da riskli. Dedim ki, "Bu yetiştirme bedelini ben sıfırlayacağım. İki sene üst üste 3. Lig'de oynadığın zaman yetiştirme sıfırlanıyordu, biz bunu TFF'den onaylattık.
Asıl patlama: Erzincanspor
Önce Karacabey'de oynadım, oradan Erzincan'a gittim ve her şey aslında Erzican'da patladı diyebilirim. Çok güzel bir sezon geçirdim orada. 20 gol atmıştım, kanat oynuyordum. Başakşehir'de kanat oynamaya başladım. Başakşehir'e forvet arkası olarak gitmiştim, kanat oldum, sol açık sağ açık yaptılar. Ondan sonra futbol hayatım bambaşka oldu. Çok şükür ki kararlar doğru çıktı. Ters de tepebilirdi. Benim gibi binlerce, belki de daha fazla insan vardır, bu kararları verip tam tersi hayatları olmuştur. Futbolu bırakmak zorunda kalmışlardır. Benimki çok şükür güzel geçti.
"Zaten Galatasaraylıydım"
Ben çocukluğumda zaten Galatasaray'ı tutuyordum. Çok büyük sempatim vardı ama ben bu kararı ailemle konuşarak aldım. Galatasaray'da daha çok şans bulabileceğimi de düşündüm. Şöyle ki, o zaman Fatih Hoca başımızdaydı. Fatih Hoca bizimle iletişime geçti. Gürcan Hoca bizi aramıştı, direkt ailemle konuştu Gürcan Hoca. Babamla iletişime geçtiler, menajerim vardı ama ailemle görüştüler. Bu benim için önemliydi. O zamanlar yaşım çok ufak değil. 21 yaşındaydım ama iletişimi ailemle yapmaları bana verdikleri değeri gösterdi. Süper Lig'de çok kulüple görüştüm. Galatasaray'dan daha fazla para veren kulüpler bile oldu ama ben kariyerim için burayı seçtim. Çok şükür geldiğim yerden dolayı şu an verdiğim kararda ne kadar doğru olduğunu görüyorum.
Harry Potter sevinci
Bende 0.25 astigmat başlangıcı var. Gözlerim çok fazla yoruluyor, sulanıyor. Bu yüzden gözlerimi dinlendirmek amacıyla gözlük takıyorum. Oradan bir benzerlik oluşturdular. Zaman zaman aile ve arkadaş ortamlarında da bana söylüyorlardı. Sonra gözlüklü fotoğraflarım çıkınca taraftarlarımız da bu konuda çok benzetmeler yaptı, bundan sonra sosyal medya ekibimle, menajerimle oturduk, bir şeyler bulmamız lazım diye. Bu aklımıza geldi. Çok da güzel oldu. Güzel bir golün üzerine olması da çok anlamlıydı.
"Marcao konusunu aştım"
Gerçekten zor bir andı. Aşmak zorundaydım. O konu ile ilgili hiç konuşmadım. Çok da konuşmak istemiyorum. Aşmak zorundaydım, aştım. Kendi önüme, geleceğime baktım.