Giriş
Sevgili dünlük, bu hafta şehirde haklı bir gurur hakimdi. Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi tarafından her yıl verilen Avrupa Ödülü’nü bu yıl İzmir, ikinci turda beş kenti geride bırakarak almaya hak kazandı. Peki bu ödül sadece bir ödül mü yoksa kente ne faydası olacak diye içinizden geçirdiyseniz hemen açıklayayım; 1955’ten bu yana verilen Avrupa Ödülü, Avrupa vatandaşları arasındaki ilişkilerin geliştirilmesi için en önemli araç olmanın yanı sıra Avrupa ideallerinin de yaygınlaştırılmasını sağlayan en üst seviyedeki ödül olarak tanımlanıyor.
Ödülü alan kentlerin uluslararası görünürlüğü ve diğer belediyelerle iletişimi artıyor. Bu da demek oluyor ki şehrimizin turizm potansiyeli artacak ve şehir ekonomimize çok iyi katkı sağlayacak. Hal böyle olunca bize de çok iş düşüyor, İZMİRLİ OLMAK ve İZMİR’DE OLMAK bize güzelliklerini sunarken, sorumluluk da yüklüyor. Çevreyi korumak, bilinçli olmak gerekiyor. Umarım gelecek güzel günler çok yakında!
FERNAND PAGY EVİ
Bornova’da çiçekleri yola taşmış bir ev gördüm, bahçesinin etrafında biraz yürüyünce kocaman kapısının açık olduğunu fark ettim. Kapıda asılı bir afiş dikkatimi çekti, içeride sergi vardı. Böylelikle kayrak taşından yapılmış ince uzun yolundan girdim yürüdüm. Öylece karşımdaydı Bayan Marie France ve eşi Claude Caporal’in 19. Yüzyıl’da inşa edilmiş köşkü.
Kendileri ve aile üyeleri yakın zamana dek burada yaşamaya devam etmişler ancak sonrasında Kanada’ya göçmüşler. Şimdilerde ise (BAYETAV) Bir Arada Yaşarız Vakfı’nın sanat merkezi olarak kullanıyor. Sergiyi gezmeye başladım. Sonra bir vakıf yetkilisinden hem sergiyle ilgili hem de planladıkları faaliyetlerle ilgili bilgi aldım.
Vakfın yürüttüğü “İzmirli Olmak” başlığını taşıyan ikinci araştırmalarında şehrin sakinleriyle İzmir’i, İzmirli olmayı konuşmuşlar. Video-belgesel formatındaki araştırmalarında İzmir’in ve İzmirli olmanın farklı yüzlerini ve hallerini 9 farklı temada ortaya koymuşlar. 1900’lerden 2000’lere Mekanlar ve İnsanlar Sergisiyle, “İzmirli Olmak” araştırmalarının tarihi fotoğrafların peşine düşen ve hikayelerini toplayan Altan Altın’ın “İzmir’de Olmak” fotoğraf koleksiyonu ile harmanlamışlar.
Videolar ve fotoğraflarla, şehrin geçmişi ile bugününü yüzleştirmiş ve hikayeleri, hatıraları yeniden gün yüzüne çıkarmışlar. Geçmişin hikayelerini bugünün hikayeleriyle buluşturan ve şehrin yeni hikayelerine kapı aralayan bu sergi, beni de bu güzel köşkle ve dolayısıyla harika bir kültür mirası ile buluşturdu.
Sergi sona erse de burada vakfın ücretsiz kültür sanat etkinliklerinin artarak devam edeceği bilgisini de aldım. Ayrıca köşkü girip ziyaret edebilirsiniz. Bornova 83. Sokak’ta yer alan köşkün kafe ya da restoran hizmeti bulunmuyor.
YILDIZ SİNEMASI
Yıldız Sineması, çocukluğumdan bu yana önünden geçip gittiğim ama girip bir film izlemek şöyle dursun girip içini dahi gezemediğim, kült bir noktaydı benim için. Geçtiğimiz günlerde yine bir sergiyi görmek vesilesi ile Basmane’ye gittim. ”Loca Memuru Yoksa Lütfen Zili Çalınız: Zaman İçinde Yıldız Sineması (1953-1988)” sergisi aslında Aralık 2021’e dek açık kalması için planlanmış.
Ancak sergi hala ziyaret edilebilir. Gaziler Caddesi, No. 64, Basmane ’deki Tarihi Bıçakçı Han’da ücretsiz olarak gezebileceğiniz sergi; İzmir’de sinemanın en canlı dönemlerine tanıklık etmiş Yıldız Sineması’nın 35 yıllık serüvenini yeniden kurup görünür kılmayı, toplumsal ve kentsel hafızamızın kalıcı bir parçası haline getirmeyi amaçlamış.
Sergi, adını, 1989 yılından yakın zamana kadar, Basmane Gaziler Caddesi üzerinde halı saha olarak kullanılan eski binanın yorgun duvarlarından birinde asılı kalmış ve el yazısıyla yazılmış bir tabeladan almış.
Eski sinema gişesi, film projeksiyon makineleri, sinema koltukları, film kutuları, bazı ahşap mobilya ve raflar ve teknik malzemenin yanı sıra sinemada gösterilmiş filmlerin orijinal ve reprodüksiyon afişlerinden bir seçki yer alıyor. Bence çok keyif alacaksınız.
