Giriş
Yıllar evlilikleri, bizleri, nesilleri değiştirdi. Anneyken başka baktık, evlatken başka. Evlatlarımız bize başka baktı, annelerimiz başka. Hep hayaller kurduk, peki ne kadarı kusursuzdu?
3 YILDIR NİŞANLIYIM AMA EVLİLİK KONUŞMUYORUZ, ACABA VAZ MI GEÇTİ?
SORU: Canım hocam, siz kadınla erkeğin evliliğe bakışı arasında da farklar var demiştiniz. Ben 3 yıldır nişanlıyım ve evliliğin e’sini duymaz oldum artık. Zamanla planlar az konuşulur oldu ve şimdi öylece gidiyoruz. Aramız bozuk desem değil ama artık evlilik planı konuşulmuyor. Bu, erkeğin vazgeçme ama söyleyememe aşaması mı?
CEVAP: İlişkinizi bilmediğim için yalnızca genel düşünce ve belki tahminlerimi paylaşabilirim. Erkeklerle kadınlar arasında evlilik dahil pek çok konuda farklar var ama ben bunu olumsuz bir şeymiş gibi okumuyorum. Bakış açılarımız, duygularımızı ve arzularımızı yönetim biçimlerimiz başka ve bu her şeye yansıyor. Evlilik iki taraflı bir eylem değil mi? Neden siz açmıyorsunuz konusunu? İkna edilmeyi mi bekliyorsunuz? Erkeğin vazgeçme ama söyleyememe aşaması diye bir şey yok. Bu hepimiz için geçerli olabilir ve ne olursa olsun söylemeliyiz. Vakit, insan hayatındaki en değerli şeylerden biri. Dolayısıyla evlilik için aklınızdaki planı ortaya koyup şeffaf bir konuşma yapabilirsiniz. Çünkü ekonomik koşullar da getirmiş olabilir bu gecikmeyi. Ya da belki o da sizi yeterince istekli görmüyor, konuyu açmaz olduğunuzu düşünüyor; olamaz mı? Bunu öğrenmenin tek yolu var; hayatınızı birleştirmek üzere yola çıktığınız kişiyle bunu açıkça konuşmak.
KIZIM KENDİNDEN ÇOK BÜYÜK BİRİYLE EVLENMEK İSTİYOR NE YAPMALIYIM?
SORU: Kızımı okutmak için her şeyi yaptım. Eşimden ayrıydım ve sıfır destekle yetiştirdim. İki bazen üç işte birden çalıştım. Hemşire oldu, stajını yaptığı sırada tanıştığı kendisinden çok büyük biriyle birlikte ve evlenmek istiyor. Üstelik bu kişinin ekonomik durumu çok iyi olduğu ve kızımın çalışmasını istemediği için çalışmayı da düşünmüyor. İlişkimiz çok kötü çünkü buna tepki göstermeden duramıyorum. Nasıl davranmalıyım bilmiyorum, yardım edin.
CEVAP: Sizi o kadar iyi anlıyorum ki... Kesinlikle kızınızın psikolojik destek alabilmesini ve bu seçiminin onda nasıl eksiklerin yerini doldurduğunu görebilmesini isterim. Sizi yalnızca bir anne olarak anlamıyorum, bir hekim olarak da anlıyorum. Çünkü kitaplarımda hikayeleri yer alan, haberlerde rastladığınız kadınların çoğu; meslekleri, işleri olmadığı için günün birinde gitmesi gerekirken gidemeyen kadınlar. O yüzden bir kız çocuğunu okutmak kadar onun bu hayata kendi tırnaklarıyla tutunmak istemesi de önemli. Ancak bazen gösterdiğimiz tepki doğru olsa da karşımızdaki kişide inada sebep oluyor, iyiliğini istememiz ters tepiyor. Çok üstüne gitmeden ancak gözümüz de üstünde olacak biçimde süreci biraz izlemeliyiz belki de. Çünkü kabullenmekte zorlansak ve gözümüzde çocuk olsalar da birer yetişkin onlar. Maalesef hiç istemesek de hatalar yapacaklar, hatalarından dersler alacaklar. Umarım iş o noktaya gelmeden en doğru biçimde sonuçlanır. Ancak öyle olsa bile ben demiştim demek yerine, yanında olun.
DEFALARCA BOŞANMANIN EŞİĞİNE GELDİK AMA YAPMADIK, AYRILMAMAK HATA MIYDI?
SORU: 19 yıllık evliyim ve bu süre zarfında eşimle defalarca boşanmanın eşiğine geldik. Fakat biz birbirimizi gerçekten seviyoruz ve mahkeme salonunda ya da mahkeme günü sarılıp ağlaşarak barışıp eve dönüyoruz. Ama bu defa işler rayından çıktı. Birbirimizi yiyoruz. Onunla mutluyum, onu seviyorum ama onunla yapamıyorum. Ayrılmamak hata mıydı diye düşünüyorum çünkü yolun sonu karanlık.
CEVAP: Bazen aşkla, sevgiyle dolu olsanız dahi düşünce, davranış, tutum, bakış açısı farklarınız sizi çıkmaza sürükleyebilir. Sevginiz ya da bağlılığınız şu ana dek hep galip gelmiş. Ama sorunları, halının altına süpürüp sarılmışsınız ve onlar günü gelince yine ortalığa saçılmış. Birbirini seven çiftleri çok şanslı buluyorum. Çünkü her ne dertleri varsa onu iyileştirme motivasyonları da var. İlişki/aile terapisiyle sorunlarınızla yüzleşebilir, çözüm yolları bulabilirsiniz. Birbirinizi yemenizi sonlandırmak, aranızdaki farkları, çatışmaları tamamen yok etmek değil amaç; sağlıklı biçimde yönetebilmek. Siz yine birbirinizden farklı olun, zararı yok. Ama bunu ilişkinizi yıpratmadan yaşayıp sindirmeyi öğrenin. Gerekli ölçüde uyumlanmak, ortada buluşmak, sorunları konuşarak çözebilmek gibi yetileriniz oluşsun. Tatlı tatlı kavgalarınızı yine edersiniz.
