İlk maçta fişi çekti

Birinci felsefe şu. Top Beşiktaş’ta ise öldüresiye bir pas trafiği başlıyor. Elbette bu baş döndürücü bir biçimde topun dolaştırılması rakibin de kafadan gardının düşmesine neden oluyor. Amir bu pas trafiğinde başkomutan. Oyun yönünü değiştirmede tüm direktifleri o veriyor. Yetmiyor Mert’in önüne kadar gelip ayrı bir resital sunuyor. Bazen buna can mı dayanır diyorum ama adamın umurunda değil. Takım topyekûn futbol topuna ve rakibe işkence ederek sonuç alıyor. Salih’in iki asist ve attığı golde başrole soyunmasının altında yatan gerçek bu işte. Takımsan, rakibi esir alıyorsun. Vay efendim niye yıldız almadın naraları ile bu felsefe çürüyecekse, şimdilik işler iyi gidiyorsa fazla traş cildi bozar. Ama gerek olacak hem de mutlaka o arzu edilen transferlere Beşiktaş kavuşacak. İkinci golü analiz edelim. Muleka, Colley ve Amartey, Bakü kalecisinin önünde 8-10 nöbetini tutuyordu. Hoca böyle diyor, topçu, “Emredersin komutanım” diyerek askerliğe devam ediyor. Hepsi rütbesiz ve terfi almadıklarından da çok memnunlar. Çünkü paşa babaları onları böyle eğitmiş. Ne huy çıkıyor ne de can. Muleka gidiyordu, şimdi en gözde o. Aboubakar ile müthiş ikili oldular. Onur çizgiye iniyor, ortaya geliyor. 2’den sonra bu üçlü 4-5 yapacaktı neredeyse. Gördünüz Beşiktaş’ı eksik, meksik yok kardeşim. Futbolun en alasını oynuyorlar işte. Aslında Salih’e makale yazmam lazım. Ne var ne yok koydu ortaya, asist, gol, pres, yardımlaşma. Hatta bir ara koşarken stat dışına bile çıkacak zannettim. Sözleşmenin hasını fazlasıyla hakediyor. E ne demişler. Ağanın eli tutulmaz. Yenilen bir gol var. Beşiktaş böyle gol yiyecek takım olmamalı, olamaz zaten.