Giriş
Bir TV kanalını izliyorum. Sokaktaki kadın muhabir, “İslama uygun eğlenmek nasıl olur?” diye ekrandaki erkek hocaya, sokaktaki vatandaşların sorularını aktarıyor. Bu konunun muhafazakar çevrelerde ciddi bir mesele olduğu açık.
Özellikle AK Parti iktidarının uzun yıllara yayılması, eğlence meselesini tartışma konusu haline dönüştürdü. TV’deki hoca, bağnaz ve sert bir dille konuşmuyor. “Peygamber efendimiz, def çalın eğlenin demiş.” “Somurtmayın. Ölüm varsa üzülüp duracak mıyız?” gibi cümleler kurarak, kafası karışık Müslümanlara sakinleştirici karşılıklar veriyor.
Anadolu’nun dört bir yanında yapılan düğünlerin çoğu kadınla erkeğin epeyce karışabildiği bir ortamda gerçekleşir. Bazı nispeten tutucu yöreler hariç, tüm Anadolu’da kadın-erkek halaya durur, birlikte oynar. Hatta tutucu yörelerde bile kadınlar erkeklerden çok kaçmaz. Bu eğlenme adeti, yüzyılların mirası olan bir gelenek. İslami kültürün bir anda bu geleneği yok sayması, yok etmesi düşünülemez. Onunla zıtlaşması da pek fayda etmez. Örtünme, kapanma gibi olgularla yaşayan çevreler de geleneksel eğlence kültürüne genelde dahil olurlar. Düğünlerde herkes göbek atar. “Allah” diye bağırarak göbek atanlar da vardır.
Yani eğlence ile din arasında uzlaşmaz bir çelişkiden veya kopukluktan söz etmek çok da mümkün değil. İnsanlar gelecek dünyada da eğlenebilmek, mesut olabilmek aşkına, ibadetlerine, inançlarına sarılıyor. Ekrandaki hoca işte bu gerçekleri bilerek, yüksek izleyici kitlesinin eğilimlerini dikkate alarak, konuşuyordu. Elbette dindar kesimin eğlence kültürüyle laik kesimin eğlence kültürü arasında bazı farklar olabilir. Laik kesimin eğlence kültürü daha tabusuz, daha sınırsız olabilir. Ancak ne olursa olsun eğlence her insanın hayatının doğal bir parçasıdır.
Şu noktada bir ortaklığa ulaşabiliriz: İnanan da başka dinden olan da inanmayan da aynı toplumsal atmosfer içinde yaşıyor, aynı atmosferden etkileniyor. Maganda diye aşağılanan ve zaman zaman insan hayatını hedef alan şekilde elinde silahla düğüne gelen insanlar da bizim insanlarımız.
Eğlence kültürünü dinle veya çeşitli cemaat propagandalarıyla önleme, engelleme düşüncesi gerçekçi değil.
