Giriş
Vakit yaklaştı.
Oy hesapları başladı.
Her eylem, her söylem, acaba ne oy getirir, ne oy götürür? Yüzde 1 bile mühim... Onun için, herkes dikkatli konuşacak, dikkatli davranacak. Keskin sirke, küpüne zarar verir. Bunu kimse unutmayacak.
***
İttifak yasaları yok ama örtülü ittifaklar ufukta gözüküyor.
Barajı aşma şansı olmayanlar, elbette ki fon oluşturabilirler...
[[HAFTAYA]]
Hatta favori partiler bile, yanlarına, küçük ama etkin bir partiyi alarak sahaya çıkabilirler.
Düşünün ki -mesela- BBP ciddi bir sinerji getirir. Yine mesela HAS Parti, muhafazakâr oyların net ve tereddütsüz bir biçimde kanalize olmasını sağlar... DP için henüz birşey söyleyemiyorum çünkü hazırlıklarını daha tamamlamadı.
Bir parti gibi çalışan Yaşar Okuyan bile tek başına bir firmadır.
Osman Pamukoğlu’nun etki alanı, tahmin edemeyeceğiniz kadar geniştir.
DSP’nin kişilikli tavrını unutmayın.
Bunların hepsini, bütün ayrıntılarıyla yazacağım. Takımlar hele sahaya çıksınlar.
***
Unutmayın ki, yüzde 34 oy, anayasayı tek başına değiştirecek kadar milletvekili getirmişti (2002).
2007’de, yüzde 47 oy bile o kadar milletvekili getiremedi. Sebep belli... Meclise giren partilerin sayısına göre değişen bir tablo bu.
Demek ki, takviye almak için, makul sebepler var. Macera aramak yerine garantiye gideceksiniz... Öyle ya, madem ki bu seçimi ölüm-kalım meselesi haline getirdiniz, eh, o zaman samanlıkta bile iğne arayacaksınız.
Yüzde 1 oy, çok mühim.
Yüzde 2 oy, daha mühim.
3, 4, 5 oy?
Ooo, muazzam.
Kırmızı Ferrari
Bu Ferrari bize epey pahalıya patladı.
Neye şaşıyorum bilir misiniz?
Gördüğü kart’a değil.
Onun sorumsuzluğuna değil.
Zekâ düzeyine de değil.
Ben sadece, sahayı terk ederken aldığı alkışa şaşıyorum.
