Giriş
Binali Bey’den hâlâ kulağımda kalan bir cümle var:
“Dostlarımızı çoğaltacağız, düşmanlarımızı azaltacağız.” Bunun günü saati olmaz. Her gün her dakika. Hele bilhassa şimdi.
Bence hiçbir komplekse kapılmadan, geniş kapsamlı bir barış taaruzu’na geçmeliyiz. Kimbilir, içerideki düşmanın yolu bile, belki de böyle kesilir.
Mutlugiller...
HDP ile CHP, İzmir mitinginde bütünleştiler... Ne ideal bir çift olduklarını ilan ettiler...
- Tasada ve kıvançta.
- İyi günde kötü günde.
- Barışta ve savaşta.
- Seçimde ve her türlü referandumda...
Kutsal hedeflerine ulaşmak için seviyeli birlikteliklerini gururla sergilediler. “Aziz Türk milletine duyurulur.”
İstisna
Bütün kurumlar değişti. Tiyatro, sinema, müzik, roman, spor, ticaret, rekabet, bakkal, kasap, manav ne varsa hepsi değişti ve gelişti.
Lök gibi yerinde sayan, sadece siyaset. O hâlâ salı toplantıları’nda kaldı.
İstanbul
Ne olduysa, insanlar sanki sözleşmiş gibi... İstanbul birden boşalıverdi. Şaşırdım kaldım. Gözlerim hep beton görmeye alışmış...
Meğer epey yeşillik de varmış. Bayramlarda çok güzeldir bu İstanbul. Baktım da Beşiktaş yine Saraylı, Kuzguncuk yine pek nazlı, Maçka yine beyefendi idi...
......
Yarın sokağa çıktığınızda bakın: Trafikteki seyrek arabalar, görgülü bir şehrin sanki vitrini gibi...
Terbiyeli sürücüler. Saygılı yayalar. Aydınlık yüzlü gençler. Tenhalık, bize vallaha yarıyor...
Böyle günlerde İstanbul, şöhreti ve serveti hak etmiş gerçek bir hanımefendiye benziyor.
