Giriş
Yogayı seviyorum, yapıyorum da. Hatta eğitmenlik eğitimini de aldım. Ancak yoganın sadece ‘havalı pozlar’ yapmaktan ibaret olduğuna inanmıyorum. Ve bazı yoga eğitmenlerinin ve öğrencilerinin ‘kapak kızı’ pozlarını gördüğümde yoganın bu zor ve havalı pozları yapmak olduğu algısı yaratmalarını doğru bulmuyorum.
Evet, çoğu zaman hepimiz istiyoruz kusursuz bir bedenle, en zor yoga hareketlerini yapıp, artistik pozlar verebilmeyi. Verdiğimiz o pozun ardından “Vayyy harikasın, idolümsün, the kadın, Tanrı kadını yarattı” alkışlarını almayı. İşin bu sahne ışıklarını hepimiz seviyoruz, ama yoganın bu sahne ışıklarıyla ilgisi olmadığını çoğu zaman atlıyoruz.
Şöyle ki, ben de eğitmenliğimi almadan önce artistik pozları yapmanın çok havalı olduğunu ve ancak bu hareketleri yaparsam yoga eğitmeni olacağımı düşünürdüm. Algım sadece görüntü üzerineydi. İlk yapabildiğim artistik pozu çekip, Instagram’a koymayı gerçekten istemiştim. “Harikasın, süpersin, bravo sana, hiç çocuk doğurmuş denmez bu vücuda” iltifatlarıyla ‘İşte ben!’ diye mutlu mesut gezinmeyi düşlemiştim. Üstüne bir de mütevazi olmaya çalışan kibarlıkla “Yok canım, sen de yaparsın, ne varmış bu pozu yapmakta” demeyi. Yani yoganın sadece artistik, havalı pozları yapabilmek olduğunu sanıyordum.
Ancak eğitim sonrasında anladım ki yoga bu değil. Bununla hiç ilgisi yok. Yoga; zihin ve beden, bireysel bilinçle evrensel bilincin uyumunu görmeye, fark etmeye açılan bir kapı. Sadece meditasyon yapmak bile yoga. Nefes çalışması yapmak hatta. Hatta Patanjali Yoga Sutralarını esas alırsak, şiddetten kaçınmak, doğru olmak, yalan söylememek, aşırılıktan uzak durmak, çalmamak, açgözlü olmamak, ihtiyacından fazlasına bağlanmamak da yoga. Yani daha derin ve geniş bir anlamı var.
Ama günümüz görsel dünyasında çoğunlukla görünene odaklandığımız için, görünenin ardındaki işlevi fark etmiyoruz. Esas olan işlev iken, biz o sahne ışıklarını ve alkışlarını gerçek sanıyoruz. Bu nedenle de yoganın zihni sakinleştiren, hem zihni, hem bedeni esneten, iyi insan olabilme yolunda aracılık yapan geçişini pas geçiyoruz.
O sebeple görünen değil, görünenin ardındaki işlev bize esas olsun. Kıymeti yerine koyan asıl gerçeğimiz olsun. Kendinizi performans sergilemek zorunda değil de kendinden hallice o yalın halinizle yoga yapmaya adayın. Gerisi hiç önemli değil.
