Giriş
Muş'ta 7 çocuk babası Yakup Engin’in çocuklarını okula götürebilmek için karın, soğuğun, çamurun içinde 6 kilometre yol yürüyüşünü belki okudunuz bir yerlerde. Mercimekkale Köyü’nden her sabah ayazında çıkıp il merkezine giden servise çocuklarını yetiştiren baba, çocukların üşümemesi için kurduğu kulübe ve yaktığı ateşle konuşuldu bir zaman. Şimdi başka haberler konuşuluyor ama o baba ve çocuklar hala aynı soğukta yürümeye devam ediyor.
Türkiye’de neden yardım toplayabilmek için güvenilir bir internet sitesi kurulamadığını anlamıyorum. Eğer kurulsa ve gerçekten güvenilirliğinden emin olunsa, pek çok insan için kalıcı çözümler üretilebilir.
Haluk Levent’in başlattığı ve çığ gibi büyüyen Ahbap Platformu bence bu internet yardımı için biçilmiş kaftan. Bazı özel sorunları tek başına bile çözmek isteyen binlerce gönüllü ordusu var Türkiye’de. Yardımsever ismini açıklar ya da açıklamaz, yardımlar sahibine eksiksiz ulaşıyorsa bu neden sağlanamasın?
Yurtdışında “donation” başlığı altında farklı ülkelerden insanlar için bile yardım toplanabiliyor. Vergiye tabii olmayan, kontrollü olarak ilerleyen ve pek çok insanın hayatını değiştiren bu yardım şekli hepimizin ihtiyacı.
Yardımlar herkese ulaşsa!
Olan vakıf ve derneklerin çok az bir kısmına güveniyoruz. Götüreceğiz dedikleri yardımları mavi tur gezisinde yiyenleri de gördük, yardım paraları ile yurtdışına gezi düzenleyenleri de. Bu yüzden yardım edeceksek ve bunu düzenli hale getireceksek “Greenpeace, Unicef, Darüşşafaka, AHBAP Platformu, TEGV, Ali Nesin Vakfı, LÖSEV” gibi kurumlarla yapmaya çalışıyor ama oradan gerçek ihtiyaç sahiplerine çoğu zaman ulaşamıyoruz. Hepsinin misyonu farklı.
Eminim küçük meblağlarda bile yardımını esirgemeyecek, pek çok haber karşısında yüreği sızlayan, kazandığının bir kısmını vermesi gerektiğini bilen milyonlarca insanız. Ama bu yardımları organize edecek, akıbetini görecek, sonucundan haberdar olacak internet platformu olan, her an ulaşılabilecek bir derneğin ihtiyacını hissediyoruz.
Yurtdışında “Donation” mantıklı siteler yardıma ihtiyaç duyan kişinin detaylı hikayesini, fotoğraflarını paylaşıp gerçekçi çözümler üreterek kampanya yapıyor.
Muşlu Yakup Engin için mesafe nedeniyle Milli Eğitim Bakanlığı’nın bir çözümü olamıyor ama biz ona servis alabilsek ve uzun solukla benzin parası karşılanabilse çocukları ve kendisi donma tehlikesi altında saatlerce yürümek zorunda kalmaz.
Çok araştırdım içinden çıkamadım. Devlet sadece istediği bazı derneklere yardım açma hakkı veriyor. Bunların kontrolü nasıl yapılıyor bilemiyorum. Bu tip bir yardım derneği nasıl kurulur bilen varsa yazsın. Internete açık hale getirebilir mi onu da eklesin. Belki bir araya geliriz ne dersiniz?
