Büyüyeceğim elbet ama şu an çocuğum

“Merhaba, Ben 8 yaşında bir çocuğum. İsmim önemli değil. Ben çocuklar adına konuşmak için yazıyorum bu mektubu. Çocuk olmak ne kadar güzel bir şey! Eminim siz de biliyorsunuz, siz de çocuk oldunuz, güldünüz, ağladınız, kahkaha attınız, oyunlar oynayıp, kirlendiniz, düştünüz, yaralandınız ve sarıldınız. Hatta bazen ailemdeki büyükler konuşurken duyuyorum, teyzem, amcam “Keşke yine çocuk olsak!” diyorlar, belki siz de söylüyorsunuz zaman zaman. Ve yine de büyümek istiyorum; merak ediyorum büyük olmak nasıl, kimsenin size karışmaması, özgür olmak… Ben büyümek isterken annem “Yaşının tadını çıkar, bugünlere geri dönülmüyor!” diyor. Diyor ama bir taraftan da benim artık büyüdüğümü de söylüyorlar, büyütmek de istiyorlar. Sordum ben de “Anneanne, ebeveynler ne ister?”, anneannem gülümsedi ve “Çocuğunu iyi yetiştirmek ister.” dedi. Yetiştirmek de neydi tam anlamadım, “büyütmek, büyümek mi?” diye sordum, bu sefer önce güldü sonra başını salladı.

Sonra gittim dedeme sordum “Dede, ebeveynler ne ister?”, dedem durdu, uzaklara baktı, sonra gözlerime “Evlatlarının büyüdüğünü, mutlu olduğunu, kendi yuvalarını kurduğunu görmek isterler.” dedi ve ekledi “Biliyor musun onların mutlu olduğunu, senin mutlu olduğunu gördükçe ben de çok mutlu oluyorum.” Aldığım yanıtlar kafamı karıştırıyordu, ben de hissediyordum büyümemi istediklerini ve ben de istiyordum büyümeyi ama annem, babam çocuk istememiş miydi? Zaten onlar bir şey yapmasa da büyümeyecek miydim? Her çocuk büyüyordu, boyu uzuyor ve yaşı artıyordu. Annemle, babama sordum bu sefer “Neden büyümemi istiyorsunuz?”, gözleri büyüdü, şaşırdılar sanırım. Birbirlerine baktılar. Sanırım ne yanıt vereceklerini şaşırdılar. Ben de devam ettim, bana söylediklerini anneanneme ve dedeme sorduklarımı, aldığım yanıtları anlattım. Onlar için de yanıt zor sanırım… Üzerine daha çok konuştuk ama onlar da hem büyümemi istediklerini hem de hiç istemediklerini söylediler. İyi bir ebeveyn olduklarını görmek demekmiş büyümem. Sorumluluklarını yerine getiren, istediğinin peşinde koşan, yaptığı işten keyif alan, mutlu bir aile kurabilen bir çocuk büyütmek onların ihtiyacıymış. Sonra anladım bana kirlendiğimde niye kızdıklarını, odamı toplamadığımda neden üzüldüklerini, dersimi anlamadığımda korktuklarını. Hep geleceğimi düşünüyorlar. Ama ben şu an 8 yaşındayım. Ben çocuğum ve çocuk olabilmek istiyorum!” Ebeveynler, çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmek, onları büyütmek ister. Yarına hazırlamak. Ama unutmayın, o bugün çocuk ve sizin ihtiyacınız yarına hazırlamakken onun ihtiyacı bugün çocuk olmak!