Giriş
Çalışıyorum, anneyim o zaman süper güçlerim olmalı!
Çalışan bir annesin, bir işin var. Çalışma saatlerinde işini, mesleğini yaparsın. Eve gelince sadece annesin. Senden beklenen, aslında senin de kendinden beklediğin; tam zamanlı anne, tam zamanlı çalışan, belki de yanında tam zamanlı ev kadını, yani tam zamanlı robot olmak. Hadi bırakalım çevresel, toplumsal beklentileri, baskıları bir yana. Sen kendine ne yapıyorsun ona bakalım. // Uzman Klinik Psikolog Funda Tekelioğlu
HEP YETERSIZ KALIR BIR ŞEYLER
“Ben çalışan bir kadın olabilirim ama önce anneyim.” Evet, annesin, hep de anne olarak kalacaksın. Anne olmayı çocuğunun tüm ihtiyaçlarını daha o bile fark etmeden karşılamak olarak tanımlıyorsan vay haline. Yanına bir de “çalışan” sıfatını ekledin mi, gelsin suçluluk duyguları. Zira sen çalışıyorken çocuğunun tüm ihtiyaçlarını fark edemeyebilirsin. Nasıl da derin bir girdaptır buna benzer düşünceler, inanışlar. Çünkü hep yetersiz kalır bir şeyler. Gelsin kendini eksik hissetme hali. Bu eksikliği tamamlamak için de mükemmel olma çabaları. Sonra akla düşen bir “acaba” sorusu. “Acaba çalışmıyor olsaydım daha iyi ve mükemmel bir anne mi olurdum?” İşte şimdi tam anlamıyla çıkmaz sokaktasın. Önce çalışıyor olmanın sana neler hissettirdiğini bul. Cevabında “-meli, -malı” kalıpları olmasın. Tam kendine odaklanmışken “ama” ile bölme.
SEN ÇALIŞIRKEN O DA GELIŞIR, KORKMA!
Çalışıyorsun... Belki de bu seni besliyor, güçlendiriyor, kendine olan inancını artırıyor, işe yarıyorsun, her şeyden önemlisi üretiyorsun. Çalışırken çocuğuna farkında bile olmadan bazı sınırlar koyabiliyorsun, o da beklemeyi öğreniyor. Belki de sen daha o istemeden önüne her şeyi koymuyorsun da ihtiyacını önce keşfetmesini sonra dile getirmesini sağlıyorsun. Belki sen çalışırken onun da evin düzeni ile ilgili bazı görevleri oluyor (tabii ki yaşının uygunluğuna göre) böylece kendi işini kendisi yapabiliyor, becerileri gelişiyor. Belki de sen çalıştığın ve her şeye yetişmen gerekmediği için çocuğun kendi sorumluluğunu alabiliyor, sen sadece ona destek oluyorsun. Belki de günün her anı onunla olamadığın için birlikte olduğunuz zamanları dolu dolu geçiriyorsunuz, eğleniyorsunuz. Ezcümle; çalışıyor olsanız da çalışmasanız da her şeye yeten anne olma çabasından vazgeçerseniz, çocuğunuza kendisi olması, kendi sorumluluklarını alması için alanlar açabilirsiniz. En azından bunun için uğraşırsınız.
