Evliyiz ayrılmaya yetmez mi?

Evlilik, emek istiyor. Tek çözüm boşanmak değil ve boşanmak kötü bir çözüm de değil. Doğru anlayın yeter.

TERAPİNİN YANLIŞ İLERLEMESİ AYRILIĞA NEDEN OLABİLİR Mİ?

SORU: Biz 9 yıllık evliyiz. Uzun zamandır süren ve büyüyen sorunlarımızı çözmek için 6 aydır bir kliniğe devam ediyoruz. Sorunlarımızın geçmişe, flörte kadar dayandığını, bireysel olarak çocukluğa kadar indiğini öğrendik ve doğru da. Ayrılma noktasındayız, bağlarımız saygı çerçevesinde kopsun diye ben süreci hızlandırmak niyetindeyim. Ancak eşim bunu kabul etmiyor ve hatta terapiye gitmeseydik evliliğimiz sürerdi diye bakıyor. En azından boşanmayı düşünmüyorduk diyor. Aslında hak vermiyorum ama kafam da karıştı. Terapinin yanlış ilerlemesi ayrılığa neden olabilir mi?

CEVAP: Öncelikle şunu bilmemiz gerekiyor; evlilik terapisi, cinsel terapi, bireysel terapi bunların hiçbiri kötü giden şeyleri sürdürmek amacıyla ya da muhakkak olumlu sonuçlandırmak amacıyla yapılmaz. Aksine kangren bir bacağı kesmek gibi, bitirmek, geride bırakmak da bir çözüm olabilir, bazen de bu gerekir. İnsanların önünde bu yolu açmak da onlara yardımcı olmaktır. Ve bunu terapist sağlamaz. İki insanın da mutsuz olması, mutsuzluğa alışması, bunu normalleştirmesiyle süren evlilikler, ilişkiler düşündüğümüz kadar iyi şeyler değildir. Dipsiz bir kuyuda yardım çığlığı atmadan, var olan oksijene ve alana razı gelip durursanız kurtarılmanız zordur ve sonunda tükenirsiniz. Eminim sizin ilişkinizi gözden geçiren uzman arkadaşım da ayrılmanızı amaçlamıyor, en doğruyu bulmanız için ışık yakıyordur. Ama o doğruyu bulan sizsiniz. Mutsuz olmanız pahasına sürdürmek, yıllarca aynı sorunların içinde kaybolmak daha iyi bir çözüm mü olurdu? Seanslarda bu süreci ve eşinizin duygularını da konuşun. Ayrıca yeniden deneme ya da eşinizin haklı olup olmadığını görme gibi bir düşünceniz varsa bir süre ara verip süreci yeniden başlatabilirsiniz de. Seçenekler tükenmiş değil.

GÖRÜCÜ USULÜ NİŞANLANDIK, ANLAŞIYORUZ AMA ARKADAŞLARIMIZ ACELE ETMEYİN DİYOR

SORU: Görücü usulü nişanlandım. Konuşunca anlaşabildiğimizi gördük, birbirimizden hoşlandık ve bu yola girdik. Toplamda 6 ayda evlenmiş olacağız. Mutluyuz, birbirimizi anlıyoruz, kavgamız anlaşmazlığımız yok. Ama arkadaş çevrelerimiz, “İş güç sahibi insanlarsınız, başka türlü de evlenilirdi, bu ne acele, sonra pişman olursunuz” gibi düşüncelerle bizi biraz korkuttular. Siz ne dersiniz?

CEVAP: Eski evliliklerle günümüz evliliklerini şu açıdan karşılaştırmamak gerek; eskiden evliliğe bakış da farklıymış. Yani yaşı geldiği düşünülen insanlar, baba evine bir daha dönmemek koşuluyla ‘koca’ ya da ‘karı’ dediğimiz talih kuşlarına varıyorlarmış. Yani tek seçenekleri sevmek, sevmezlerse alışmak ve saymakmış. Bildikleri, evlilikten anladıkları buymuş ve ekonomik özgürlük başta olmak üzere gitmelerine izin verecek çok da seçenek olmadığından mutsuz da olsalar sineye çekiyorlarmış. Ancak bugün işler değişti. Neyse ki evlilikten mutluluk ve huzur bekleyenler, tutku bekleyenler arttı. Gelelim size; bir insanı tanımak için yazılı bir süre yok. Nitekim yıllarca tanıyamadığımızı anladığımız insanlar da oluyor, 3 günde kitabını yazacak kadar çözdüklerimiz de. Bu birbirimize ne kadar açıldığımızla da ilgili. Yani siz birbirinize açıldıysanız, şeffafsanız, sevmeye başladıysanız, saygı duyuyorsanız, birlikte aynı evde yaşama ve hayatı paylaşma fikrine sıcaksanız sorun yok. 6 ay kısa bir süre değil. Uzun bir süre de değil. Ve bu süreler kişilere göre değişebildiği gibi evlilik her zaman bir miktar şans işi. Sonsuz mutluluklar diliyorum.

BİRBİRİMİZE TAHAMMÜL EDEMİYORUZ

SORU: 6 yıllık evliyim, severek evlendik. 1 çocuğumuz oldu. Ve hamilelik, lohusalık dahil hiçbir dönemimizde büyük sorunlar yaşamadık. Eşim iyi bir insandır ve ailesine karşı ilgilidir. Yani elle tutulur bir derdim var mı derseniz yok. Ama son 1 yıldır birbirimize asla tahammül edemiyoruz. Boşanmak, ayrılmak lafını ağzıma almama izin dahi vermiyor. Ama o benim kendimi düzeltmemi bekliyor, ben de onun. Ne yapmalıyız?

CEVAP: Biliyor musunuz; bu, evliliklerin bazı dönemlerinde neredeyse herkesin başına gelen bir şey. Bazen yorgunluktan kaynaklanıyor, bazen her şeyin rutine binmesinden, bazen iletişimin tek düze hale gelmesinden, bazen sorumluluk paylaşımındaki uzlaşma sorunlarından, bazen dönemsel hassasiyetlerden... Sayısız biçimde artırılabilir. Elbette mutsuzluk önemli bir boşanma nedenidir. Ama dönemsel hezeyanlar öyle değil. Her zorlukta boşanmak, ayrılmak asla çözüm değil. Her şeyi düzeltebilirsiniz. Yeniden flört etmek hep işe yarar mesela. Seviyorsanız sahip çıkacaksınız sevginize. Ben bunun geçici bir dönem olduğunu ve çabanızla atlatılacağını düşünüyorum. Uzman yardımı almanızı da öneririm. Birbirinize adımlar atın, birbirinizin eksilerini yeterince konuşuyorsunuz, artılarını da konuşun, yazın. Halledeceğinize inanıyorum.