Giriş
Andy Williams’ın ‘It’s the Most Wonderful Time of the Year’ şarkısını açın ve Noel hakkında konuşmaya başlayalım. Noel, her yıl 25 Aralık’ta İsa’nın doğumunun kutlandığı bir Hristiyan bayramı aslında ama yaklaşık 200 yıldır başka inançları seçenler tarafından da kutlanıyor. İsa iyi ki doğmuş tabii fakat dini motifleri bir kenara bırakırsak, çam ağacı süslemekten güzel ne var? Gelin, bu Noel gününde her yeri ışıl ışıl yapan ağaçları inceleyelim. Bakalım ağaç süslemeye ilk kim karar vermiş?
Ağaç süslemeye ilk kim karar verdi?
Hristiyanlığın ortaya çıkışının çok öncesine doğru yola çıkıyoruz. Kışları yeşil kalan, yaprak dökmeyen ağaçların insanlar için özel bir yeri vardı; onlar umudu simgeliyordu. Hatta birçok uygarlık, bu ağaçların her türlü kötülüğü evlerden uzak tuttuğuna inanıyordu. Güneşin tanrı olduğuna inananlar, kış aylarında tanrılarının hasta olduğunu düşünüyordu. Yaprak dökmeyen ve her mevsim yeşil kalan ağaçlar ise insanlara güneş tanrısının güçleneceğini ve tekrar yazın geleceğini hatırlatıyordu. Bu nedenle her kış gündönümünde, yaprak dökmeyen ağaçlar süsleniyordu. İşte bugüne kadar gelen ağaç süsleme geleneği böyle başladı.
Güneş tanrısının özel bitkisi
Eski Mısırlılar, Güneş Tanrısı Ra için her kış gündönümünde kutlamalar yapıyordu. Yılbaşı ağaçlarının en bilinen dekoratif objesi altın yıldız, tam da bu sebeple ağaçların tepesine yerleştirilir; Ra’yı temsil eder. Romalılar da kış gündönümlerini kutluyordu. Çünkü o gün, yakın zamanda meyve bahçelerinin tekrar yemyeşil olacağı anlamına geliyordu. Bu kutlamalar sırasında yaprak dökmeyen ağaçları süslüyorlardı. Kuzey Avrupa’daki Vikingler ise yaprak dökmeyen ağaçların güneş tanrısının özel bitkisi olduğuna inanıyordu.
Noel ağacı geleneğini başlatan ilk ülke: Almanya
16. yüzyıla dönelim, Almanya’dayız. Aşırı Hristiyan Alman halkı, ahşaptan Noel piramitleri inşa etmeye başlamıştı. Noel piramitleri, yaprak dökmeyen bitkilerle ve mumlarla süsleniyordu. Böylece her evde bu ağaçlar sayesinde minik ‘Adem’in Bahçeleri’ yaratılmış oluyordu. Ağaç süslemelerinde elmaları da kullanıyorlardı. Cennetten geldiğine inanılan bu ağaçlar, inançlı ailelere umut oluyordu. Elmalar, Adem ve Havva’nın henüz ısırıp da günah işlemediği zamanı hatırlatıyordu. Ağaçlara yerleştirilen 12 mum ise İsa’nın 12 Havarisi’nin ışığını temsil ediyordu.
Kraliçe Victoria yapmış yine şovunu!
Bu geleneğin tüm dünyaya yayılması ve kabul görmesi birkaç yüzyılı buldu. İngiltere kraliyet ailesinin en meşhur isimlerinden Kraliçe Victoria ve eşi Prens Albert’in 1846 yılında, saraylarında Noel ağacına yer vermeleri bir kırılma noktası oldu. Kraliçe Victoria, Noel ağacını tam da şanına yakışır şekilde hazırlamıştı. Noel ağacını oyuncaklarla, şekerlemelerle donatmıştı. Bu sayede Noel ağacı neredeyse tüm dünya için popüler hale gelmeye başladı. Yeni yılın gelişinin habercisi olan bu ışıklı ve süslü ağaçlar bana her zaman iyi hissettiriyor. Mutlu Noeller!
