Giriş
Boykot.... Direniş... Restleşme... Meydan okuma... Şu veya bu.
Kim haklı? Kim kârlı?
Hangisini tercih edersiniz? Haklı olmayı mı, kârlı çıkmayı mı?
***
Bir de mağduriyet meselesi var.
- Kim mağdur?
Seçilip de meclise giremeyen arkadaşlar mı, onlardan mahrum kalan partiler mi, yoksa oyları çöpe giden seçmenler mi? Mağdur kim?
Millet, daima mağdur’un yanındadır ama önce bir tespit lâzım: Mağdur kim sahi?
[[HAFTAYA]]
Hah... İşte durun orada.
Her haklı olan’a “mağdur” denmez. Mağdur olmayı becermek lâzım...
***
Bir de şu var. İnsanlar, tuttukları kulübü, gönül verdikleri takımı, daima kuvvetli ve kudretli görmek isterler...
Sürekli ağlayan, sürekli şikayet edip vızıldayan bir kurum, kendi taraftarlarını mutlu edemez.
Her yediği gol’e itiraz yerine, biraz da gol atmak lâzım.
***
Meclisi boykot meselesine dönersek...
Teselli olduğumuz bir nokta var.
Çare bulunsa... Tutuklu Milletvekileri, tahliye olup yeminlerini etse... İnanın, parti gözetmeksizin, herkes memnuniyet duyup alkışlayacak.
İşte bu, halkın demokrasiye olan aşkıdır... Siyasi tercih sonra gelir.
Ama biliyoruz ki, mahkemeler karar verirken, halkın mutluluğunu mutsuzluğunu hesaba katmazlar. Konjonktüre de bakmazlar.
Kamu vicdanı diye bir şey elbette ki vardır ama kitapta yazmaz.
