Giriş
İki takım da kötü gidişe son vermek ve taraftarı ile barışmak için bu maçı büyük fırsat olarak görüyordu. Son maçlarda oyun olarak gidip gelen, savrulan Trabzonspor bu gidişe dün akşam için bir son veremedi. Beşiktaş Park Tüpraş, rakip takım oyuncularına ‘seyirci baskısı’nın en çok yansıdığı stadyumlardan biri. Bu baskıyı kırmanın tek yolu orada öne geçmek.
Fırtına da öyle başladı. Sağdan Visca soldan Trezeguet ile yüklendi. Yüklendi ama o gereken golü bulamadı. Eğer Onuachu olsaydı o ortalardan, o kornerlerden birinin gol olması işten bile değildi. Açıkçası ilk yarı atak yapan Trabzon, golü bulan ise Beşiktaş oldu diyebiliriz. Bardhi’nin çalım sevdası çok top kaybetmesine neden oluyor. 33’lük Visca’nın enerjisi tüm takıma yayılsa işler çok daha başka olabilirdi. Tribünde Yattara’yı gören hemen her Trabzonlu ‘Aaah o günler o günler’ demiştir muhtemelen. Oyun ortada giderken, rakip kale önünde yine eveleyip gevelenen bir pozisyon sonrası gol yedi Trabzon.
Berat’ın yanından geçen Semih’e geçiş vizesini bu kadar kolay vermesi mümkün olmamalı. Üç kişinin de bir zahmet o topu rakibin ayağından alabilmesi lazımdı. Trabzon kötü mü oynadı? Kesinlikle hayır. Öne geçebilecek pozisyonları buldu mu? Kesinlikle evet. Rakipten bir çocuk ekmeğini taştan çıkartırken Trabzon forvetleri buldukları pozisyonları değerlendiremedi. Çok rahat puan alabileceği bir maçı kaybetti Trabzonspor. Onuachu’nun dönüşü gol sorununa çare olacaktır. Futbol böyle bir oyun. Bazen olmayınca olmuyor.
