Giriş
Maçın başlangıcı ilginç oldu; seyirci avantajı ev sahibi Cim Bom’da, zemin şartları ise İngiliz takımı olması hasebiyle United’da görünüyordu. Zemin ağır, umudumuz yüksekti ama ilk golü ilk atağında bulan takım United oldu. Garnacho soldan çok sert vurdu. Muslera kapattığı köşeden golü yedi. Bu, Manchester United’ın İstanbul’da Galatasaray’a attığı ilk goldü. 2. golü 18’de Fernandes’le buldular. İki şut iki gol. E pabuç bırakacak halimiz yoktu. Ziyech frikikten harika vurdu. Sonrasında Icardi de attı ama maalesef ofsayttı. Bu golü rakip atsaydı yine ofsayt olur muydu çok ciddi tartışılır. Aynı kazığı Münih’te de atmışlardı bize.
Şampiyonlar Ligi gibi bir organizasyonda bu hata kabul edilebilir gibi değil. Bir de gümbürtüye gelen penaltımızı VAR’a bile taşımadılar. Ne diyelim? Umutları ikinci yarıya bırakıp soyunma odasına gittik. İkinci yarıya etkili başlamak istedik ama Angelino’nun savunduğu (!) tarafı keşfeden rakip, oradan getirdiği topta 3. golünü buldu. Bu saatten sonra United işi ağırdan almaya başladı. Maçın açık ara adamı Ziyech, Onana’yı bir daha avladı. Sonradan giren Kerem ‘ben de buradayım’ dedi. Fena vurdu fena... Beraberlik golü seyirciyi de ateşledi. Son on dakika takım çok yorgun bir görüntü verdi. Değişikliklerle maça tutunmaya çalıştık. Zaha iki pozisyonda da kötü vurdu. 3-1’den 3-3 bu şartlarda kötü sonuç değil. Sallandık ama yıkılmadık. Gruptaki pozisyonumuzu Kopenhag deplasmanında alacağımız sonuç belirleyecek.
