Olağan dışı bir durum yokmuş

Temmuz ayının son günlerine denk gelen bir cuma akşamı saat 18.00’de patlayan bomba; artık yaz rehaveti mi dersiniz, korku dağları bekliyor mu, hükümet bu ülkeyi yönetmede gerçekten ustalaştı mı, beklenen etkiyi yapmadı. Sokak, kendi havasındaydı. Haber kanalları olayı kurcaladı ama yazılı basın ve köşe yazarları bu hıza pek yetişemedi.

[[HAFTAYA]]

Kemal Kılıçdaroğlu’nun tatilini kesip Ankara’ya dönmesine ve yaşananların gerekçesini öğrenme isteğinin tersine Başbakan, İstanbul’a evine, dinlenmeye gitti! Gerçekten de üç kuvvet komutanı ve genelkurmay başkanının emekliye sevkedilmelerini istemeleri ve karargahı boşaltmaları çok mu “olağan” bir durum?

Genelkurmay Başkanı Koşaner, göreve geldiğinden beri medyaya konuşmadı. Ama giderayak öyle sitemkâr bir açıklama yaptı ki anlayana çok şey söylüyor. Cumhurbaşkanı olayı hiç önemsemiyormuş gibi yaparken Başbakan son zamanlarda geliştirdiği uslupla sessizliğini koruyor. Hükümet adına Çelik konuştu. O da orta yollu ve yatıştırıcı bir üslup kullanırken tutuklu generallerin suça bulaşmış ve savunulamaz durumda olduğunu vurgulamaktan kaçınmadı.

Bir noktada anlaşalım

Hukuk, hak. TSK, son zamanlarda bir suç örgütü gibi gösterilmekten çok rahatsız. Terör örgütüyle yürütülen operasyonlarda her koşulda suçlanmalarının yanı sıra şu anda sürmekte olan 10’a yakın davada 43 general tutuklu yargılanıyor. Gün geçmiyor ki TSK’ya yönelik yeni bir tutuklama dalgası, suçlama dalgası yayılmasın.

Bir ordunun üst kademesi bu kadar suçlu olabilir mi? Bu davaların çoğunda öne sürülen delil ve kanıtlar kamuoyunu tatmin edici olmaktan uzak. Sehven ve sehven olmadan yapılan yanlışlar yüzü geçti. Tutuklanan subay terfi edemiyor, özgürlüğü gidiyor, maaşı gidiyor, hayatı kayıyor kısacası! Sivil iktidar orduda bazı komutanlarla en üst düzeyde çalışmak istemeyebilir, kendi istediği kişileri atamak da isteyebilir. Ama sanki bu tutuklamalar bunun için yapılıyormuş havası yayılırsa eleştirilmesi de doğaldır.

Üstelik kiminle niye çalışmak istemiyor diye bakıyorsunuz, biri ayağa kalkmamış, biri Bn. Gül’ün elini sıkmamış, biri selam vermemiş, komutanlar 29 Ekim’de Köşk’teki resepsiyona gitmemiş! Komutanların asıl suçları bunlar. Bunlar disiplin suçu olabilir belki ama tutuklamaların altındaki gerçek olunca da hak-hukuk nerede kalıyor?

Çevrecinin burnu çöpten çıkmaz!

Çevre mühendisi olup da işsiz oturan gençlere bir iş önerisi: Elektronik çöpleri toplayıp değerlendirin! Geçenlerde bizim okulun haberleşme zincirinde dikkatimi çeken bir ilan gördüm: Çevre mühendislerinin kurduğu bir şirket, elektrik-elektronik çöpleri evden topluyormuş. Ne kadar sevindim anlatamam! Hepimizin evi çöplüğe dönmüş durumda. Yani benimki öyle: Onlarca telefon şarj aleti, artık neyin olduğunu unuttuğum bir sürü adaptör, kumanda, teknolojisi eskimiş bant okuyucular, teypler, bilgisayar ıvır zıvır, şunlar bunlar...

İşin komiği, çoğu çalışıyor! Ama teknolojisi eskimiş, artık kullanılmıyor. Oradan buradan hepsini topladım, koridora yığdım. Haberleşip duruyoruz, bir türlü gelip almıyorlar! Gerekçe, işleri o kadar çok, o kadar çokmuş ki yetişemiyorlarmış! Tam 3 hafta oldu. Derlenip toplanmış ve yığılmış çöplerimle birlikte yaşıyorum ama hala kapının önüne koyamıyor, ille de bir işe yarasın, geri dönüştürülsün istiyorum. Nasıl oluyor bilmiyorum ama madem işler bu kadar iyi, çöple uğraşmaktan da gocunmazsanız, size iş öneriyorum. Çöpleri toplayın. Para kazanın, bizi de çöpten kurtarın!

Sadece Asmalı değil, Galata da!

Şu masa krizinde hava döndü, neredeyse biz belediyeden özür dileyeceğiz. O kadar çok şikayet gelmiş ki adamlar mecbur kalmış. Peki masaların tekrar çıkarılmasını isteyenlerin yapacağı bir tek şey var o zaman: Sokakta yürüyüş yapacaklarına belediyeye bol bol şikayet ve istek dilekçesi yazmak “masalarımızı istiyoruz” diye! Bir de yazdık ama dinletemedik. Hadi Asmalı’dan Başbakan’ın arabası geçemedi, Galata’nın ne suçu var? O masalar meydana o kadar yakışıyordu ki! Üstelik gençler, biralarını alıp meydanda içmeye devam ediyor. Olan, oturup yemek yemek isteyenlere oluyor!