Kıskançlık insanı küçük düşürür

Dozunda kıskançlık davranış bozukluğudur ama aşırısı çok daha ciddi bir hastalıktır. Mekandaki o adamınki ise ‘hastalıklı’ seviyeye doğru ilerleyen bir kıskançlık gibi görünüyordu. Ortada kıskanılacak bir durum yoktu, zaten o kadının da bu adamla en ufak bir ilgisi yoktu.

Amatör olarak DJ’lik yaptığımı beni takip edenler bilir. Gitmekten hoşlandığım bazı mekanlara setimi kurup, oluşturduğum listelerle hem o mekandaki insanları, hem de kendimi eğlendirmeyi seviyorum. DJ kabini, benim için yoğun işimden arta kalan zamanlarda nefes alma alanı olduğu kadar aynı zamanda bir ‘gözlem kulesi’ işlevi görüyor.

Bir eğlence mekanında dakikalar ilerledikçe insanların ‘gerçek kişilikleri’nin ortaya çıkışını gözleyerek edindiğim izlenimler, bu yazıların dayanak noktası oluşturuyor çoğunlukla. İşte yine böyle bir gecede, DJ kabininde, geçmişin esintilerinden günümüzün eğlenceli parçalarına doğru müzik yolculuğumu sürdürürken mekana kadınlı, erkekli yaklaşık 30 kişilik bir grup girdi.

20’li yaşların ortalarında oldukları belli olan bu grup aynı işyerinde çalışan bireylerdi. Belli ki çalıştıkları yerin düzenlediği yemekten çıkmışlar, protokolü evlerine göndermişler, sonra da “Hadi geceye devam edelim” deyip bizim mekana gelmişlerdi. Epey neşeli olmaları benim de hoşuma gitti. Çaldığım şarkılara hem sesleriyle, hem de danslarıyla eşlik ediyorlardı.

SÜREKLİ GELİYORDU

DJ’lerin en sevmediği şey, kendilerinden şarkı istenmesidir. Oluşturduğumuz listenin arasına birinin istediği şarkının girmesi hem düzeni, hem ritmi bozar. Üstelik istenen şarkı da genellikle mekanın konseptine uygun olmaz. Yine de zaman zaman bu istek yerine getirilir, eğlenenlerin kalbi kırılmaz.

Şarkıları isteyenler de genellikle kadınlardır. Sözünü ettiğim gruptaki kadınlar bir süre sonra DJ kabininin önüne gelerek istedikleri şarkıları bana söylemeye başladı. Hepsini yerine getiremesem de, listemi bozmayacak şarkıları çaldım onlara.

Grubun içindeki ‘en neşeli’ kadın arada kabinin önüne geliyor, bazen şarkı istiyor, bazen de arkadaşlarına seslenmek için mikrofonu talep ediyordu. Fakat bu kadın ne zaman gelse, yanında hep aynı erkek bitiyordu. Kadın gidiyor, erkek gidiyor, kadın geliyor, erkek geliyordu. Erkek yanıma geldiği halde tek kelime etmiyordu.

SEVGİLİ DEĞİLLERDİ

İşte kabinin ‘gözlem kulesi’ işlevi de tam bu noktada devreye girdi. Bir süre sonra bu ikiliyi izlemeye başladım. Sevgili olmadıkları çok belliydi. Ancak erkeğin davranışları kadına ilgisi olduğunu açıkça ortaya koyuyor, kadın ise kendisini sadece eğlenceye kaptırmış, anın keyfini çıkarmaya çalışıyordu. Evet, sevgili olmadığı ama olmayı çok istediği o kadını ‘yabancı bir erkeğin’ yanında görmekten rahatsızlık duyuyordu.

Ve belki de olabilecek bir ilişkiyi, daha başlamadan çıkmaza sokuyordu. Hatta tüm çalışma arkadaşlarının yanında kendini küçük düşürdüğünün farkında bile değildi. Çünkü bir süre sonra bu erkekten, o kadının diğer arkadaşları da rahatsızlık duymaya başladı. Kadın kabine geldiğinde, yanında bir iki kadın arkadaşı daha oluyor, hatta o erkekle arasına set kurmaya çalışıyorlardı.

DOĞUŞTAN GELMEZ

İlişkilerdeki kıskançlık, “Sevilen birisinin, başkası ile ilgilendiği kanısına varıldığında takınılan olumsuz tutum” olarak tanımlanır. Bir kişinin veya bir ilişkinin yitirilmesinden korkulmasıyla ortaya çıkar. Kıskanan kişi, özgüven eksikliği ve yetersizlik duygusun taşır.

Bilim insanları bu konuya çok kafa yormuş ve kıskançlığın doğuştan değil, sonradan öğrenilen bir duygu olduğunu ortaya koymuştur. Dozunda kıskançlık davranış bozukluğudur ama aşırısı çok daha ciddi bir hastalıktır. Açıkçası bu adamınki ‘hastalıklı’ seviyeye doğru ilerleyen bir kıskançlık gibi görünüyordu. Ortada kıskanılacak bir durum yoktu, zaten o kadının da bu adamla en ufak bir ilgisi yoktu.

DIŞLANDI VE GİTTİ

Gece ilerledikçe o erkeğin gruptan ayrı bir kenarda takılmaya başladığını gördüm. Anlaşılan arkadaşları epey rahatsız olmuş ve onu dışlamıştı. Bir süre sonra da kayboldu ortadan. Demek ki olayın farkına varmış, o saatte kalan bir gıdımcık bilinciyle “İyisi mi ben uzayayım” demişti.

Ne garip, hiç tanımadığım, muhtemelen bir daha hiç karşılaşmayacağım bir erkek, hiçbir zaman birlikte olamayacağı bir kadını benden kıskanmış ve geceyi keyifle, arkadaşlarıyla eğlenerek geçireceği yerde evinin yolunu tutmuştu. O gittikten sonra grup daha da bir neşelendi. Ben de gerginliğimi attım (evet bu durum beni germişti), prensiplerimi bir kenara bırakıp hangi şarkıyı istiyorlarsa çaldım.

Gecenin sonu geldi, adettendir, DJ son şarkıyı kendisi için çalar. Müziğin ritmini yavaşlattım, mikrofonu elime alıp o gruba “Seven sevdiğine sarılsın” dedikten sonra bastım setin play tuşuna... “Bu gece aşkı biraz fazla kaçırdım galiba, kalbim dönüyor...”