Goller kaçtı tempo yetmedi

Çok güzel başladık. Seyirci güzel, takım ayrı güzel. Yüklendikçe yüklendik. Adamlar ilk geldikleri poziyonda golü buldu. Sonra yine yüklendik. Kerem bir dömivole çaktı kaleci çıkardı. Sonra top kaleciden döndü. Kerem’in önüne.. Bomboş pozisyon. Yahu Kerem küçükken çok mu Tsubasa izledin; gol olması için topun illa ki filelere yapışması gerekmiyor ki. İçeri sokman yeterli. Ne diye kaleciden dönen topa ‘abanırsın’?!

Tam üç pozisyonda kaleciye takıldı Kerem. Neyse, takım kafaya koymuş; bu Bayern’e atacak! Resmen adamları kendi sahalarına hapsettik. Bu baskıya ne Bayern ne Real! Ne de alayı! Nitekim gelen penaltı. Penaltıda Icardi, Ulreich’in onurunu kırdı. Bu atmosferde Panenka atmak da ne bileyim?

İkinci yarıda Bayern sadece kontrataklar ile kalemize gelebildi. Bir ara zaman geçirdiler, düşünün. Bayern’e böyle bir baskı kurabilmek pek beklenen bir şey değildi. 70’ten sonra Bayern adının hakkını vermeye çalıştı. Zaten biz de bir parça yorulmuştuk. Kane’nin balı da yerinde olunca golü yedik. Sonra da Musiala köşeyi gördü falan filan. Galatasaray’ın temposu 90 dakikayı kaldıramadı bu bir. İkincisi de; bu ligde bu kadar pozisyon kaçırmayacaksın! Kaçırırsan kaybedersin. Bu kadar basit. Neyse, kaybedilen bir şey yok. Biz bu guruptan çıkarız.