Başbakanımızdan insanlık dersi

Geçtiğimiz hafta pazar akşamı Trabzon’daki 11. Avrupa Gençlik Olimpik Oyunları’na davetli olmama rağmen gidemedim ama TRT 1’de canlı yayınlanan açılış törenini izledim. Kürsüye çıkan Avrupa Olimpiyat Komiteleri (EOC) Başkanı İrlandalı Patrick Hickey, tribünleri Norveç’te terör saldırısı nedeniyle ölenler için 1 dakikalık saygı duruşuna davet etti. Daha sonra kürsüye gelen Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan, “Sayın Başkan’ın az önce Norveç’te bir kendini bilmezin 92 kişiyi öldürmesi ile ilgili nezaketine ben de gerçekten çok teşekkür ediyorum. Bu vesileyle son günlerde 20’ye varan şehidimizle alakalı sizleri 1 dakikalık saygı duruşuna davet ediyorum” diyerek seyircileri saygı duruşuna davet etti.

[[HAFTAYA]]

Patrick Hickey günlerdir Trabzon’da. Belli ki kendisinin ülkemizde yaşanan terörden haberi yok. Zaten olsa da şehitlerimize saygı duruşu yapacağını da düşünmedim. Sanki Norveç’te ölenler insan, ülkemizde nerede ise her hafta terör uğruna şehit verdiğimiz askerlerimiz insan değil. Belki de Türkiye, Avrupa Birliği’ne üye olmadığı için şehitlerimiz Başkan Hickey’in aklına gelmemiştir.

Benzer olaylar

Benzeri olayları 30 yıldır yaşadığım Almanya’da da gözlemliyorum. İş adamları, doktorlar, siyasetçiler, bürokratlarla yaptığımız görüşmelerde, o günlerde yine teröre kurban verdiğimiz biri varsa anlatıyorum. “Aaaaaa, hiç haberimiz yok” diyorlar. Çünkü onların medyası insana değer verme konusunda farklı. Ama lafa gelince “Terörde Türkiye’nin yanındayız” derler. Avrupa Birliği’ne üye olmak, Avrupalı sayılmak ve insani değerleri unutmamak demek ki sadece o kıta üzerinde yaşamakla olmuyor. Başbakanımıza, tüm Avrupa’ya spor yolu ile verdiği evrensellik ve insanlık dersi için şükranlarımızı sunuyoruz.

'Engel Sizsiniz’

Ersin Ata’nın ‘Engel Sizsiniz’ kitabının tanıtımını bu sütunlarda yapmıştık. Eskişehir’den Halil İbrahim Sarıkaya’dan bir telefon aldık. Halil İbrahim telefonda üzgün biraz da kızgındı. Zira kendisi de bu yıl şubat ayında ‘Engel Sizsiniz’ adı ile bir kitap yazıp Bilge Kültür Sanat Yayınları’ndan piyasaya çıkarmış.

Verdiği bilgiler

Kendisine anlatılanlar kadarıyla, Ersin Ata ve kitabı ile ilgili bazı yanlış bilgilere sahip olduğunu öğrendik. Ardından, aynı isimde kitapların çıkabileceğini, bunun önlenmesi için kitap piyasaya çıktığı anda isim haklarının yasalara göre tescil edilmesi gerektiğini anlattık. Halil İbrahim Sarıkaya Eskişehir doğumlu. Yüzde 55 görme engelli, evli ve 2 çocuk babası. Özgeçmişini incelediğimizde yıllardır engelliler konusunda Eskişehir’de çalışmalar yaptığını gördük.

Çeşitli ödülleri var

Halil İbrahim Sarıkaya’nın inançlı, tuttuğunu koparan bir yapıya sahip olduğu konuşmalarından da anlaşılıyor. ‘Engel Sizsiniz’ kitabının dışında ‘Asla Vazgeçme’, ‘Engelliler Ve Siyaset’, ‘İslam’ın Engelliye Bakışı’, ‘Meşhur Engelliler’ adlı kitap çalışmaları da var. İçerik bakımından, Ersin Ata’nın kitabından tamamen farklı. Bu bakımdan okuyucularımıza, Halil İbrahim Sarıkaya’nın bu kitabını tavsiye ediyor ve kendisine başarılar diliyoruz.

Nejat Hoca alınmış

Geçtiğimiz haftalarda bu sütunlarda ‘Hangi Olimpiyatlar?’ başlıklı bir yazı yazıp, hâlâ engelli spor federasyonlarında görev alanların ve devletteki spor yetkililerinin Paralimpik Oyunları’ndan “Olimpiyatlar” diye bahsetmesini eleştirmiştik. Bunlardan biri de, Bedensel Engelliler Okçuluk Milli Takımlar Antrenörü Sevgili Nejat Üstün Hocamız’dı. Dünya şampiyonasından döner dönmez aradı. “Ben hayatımı bedensel engelli okçuluğuna verdim. Şampiyonlar yetiştirdim ve yetiştiriyorum. Beni niye böyle eleştirdiniz?” dedi. Biz de kendisine, konunun kendi şahsı ile ilgili olmadığını, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’ndeki yetkililerden, federasyondaki yetkililere kadar birçok kişinin hâlâ ‘Paralimpik Oyunları’ kelimesine alışamadığını, oysa paralimpik oyunları olmadan olimpiyat oyunlarının olmayacağının da bir dünya gerçeği olarak karşımızda durduğunu anlattık. Kaldı ki Nejat Hoca’nın nasıl bir özveri ile çalıştığı ve sporcuları nasıl yetiştirdiği engelliler sporu camiası tarafından bilinmektedir. Üzülme be Nejat Hocam. Bundan sonra artık sen de “Olimpiyat Oyunları” yerine “Paralimpik Oyunları” dersin.

Arkadaşlarım ve dostlarım

Bir süre önce İstanbul’da bir alışveriş merkezinde yaklaşık 40 senedir görmediğim üniversiteden sınıf arkadaşımla karşılaştım. Sarıldık, öpüştük. Ayak üstü eski günlerden konuştuk. Tekrar buluşmak üzere sözleştik. Bu arada kendisi “Yavuz, yazılarını okuyorum, televizyonlarda, gazetelerde izliyorum. Harika bir iş yapıyorsun. Seni kutluyorum” dedi.

Peki siz neredesiniz?

Kendisini üzmemek için bir şey demedim. Benzeri olaylara çok sık rastlıyorum. 30-40 sene önce çalıştığım işyerindeki arkadaşlarımdan, ilkokul, ortaokul, lise, üniversite çağlarındaki arkadaşlarıma kadar birçok kişi telefonla arayarak benzeri şeyler söylüyor. Ama çoğunun aklına “Biz de destek olalım, biz de şu işin ucundan tutalım” diye düşünmek herhalde gelmiyor. Ve bu da beni çok üzüyor. Tanımadığımız, yıllar içinde tanıştığımız birçok kişi, engelliler konusundaki çabalarımıza destek olurken, aynı sıraları, aynı mahalleyi, aynı top sahasını, aynı kafeteryaları paylaştığımız arkadaşlarımızdan ses yok. Aslında bu davranışlar Türkiye’nin engellilere bakış açısını ortaya koyuyor.

ÇENGELLİ PANO

Engelli memur istihdamı

Biz engellilere gösterdiğiniz ilgiye teşekkürler. Sizin bu iyi niyetinize istinaden, engelli memur adayları için ‘Merkezi Engelli Sınav Sistemi’ hakkında devlet büyüklerimizden açıklama bekliyoruz. Yeni çıkan yönetmeliğe göre bundan böyle engelli memur adayları, KPSS gibi yapılacak merkezi sınav sistemi ile devlet memurluğuna alınacak. Bu yönetmelik çıktı, üzerinden 4-5 ay geçti ama ‘Bilgi edinme’ biriminden aynı cevap geliyor: “Çalışmalar devam etmekte...” Sorularım şunlar: 1) Sınav ne zaman yapılacak? 2) Açılacak kadro sayısı kaç olacak? 3) Kaç soru sorulacak ve soruların dağılımı ne şekilde yapılacak? Bu soruların cevabını bilmezsek nasıl çalışacağız? Ne olur memur olmak isteyen engellileri ve onların umut eden ailelerini daha fazla bekletmesinler. Engelli memur adayı UMUT-YOLCUSU gakkosdiyari23@hotmail.com

‘Engelliler neden düşünülmüyor?’

13 Temmuz’da konser için eşimle Kuruçeşme’de Arena’ya gittik. Görevliye “Engelli araçlar için park yeri nerede?” dedim. “Yok” cevabını aldım. Tekerlekli sandalyeli biri bilet kontrolüne kadar rahatça gidiyor. Sahneye veya oturma yerine ulaşmak için 30-35 santim kaldırımdan çıkmak şart. Yüzde 50 hafif eğimden geçtikten sonra konseri ayakta izleyebilirsiniz. Koltuklu biletiniz varsa, merdivenlerden çıkamayacağınız için işe yaramayacak. Konserde bir şeyler içmeyin ya da içip gelmeyin. Çünkü engelleri aşıp tuvalete geldiğinizde merdiven karşınıza çıkacak. Arena ve Beşiktaş Belediyesi konuyla ilgili ne yapacak, göreceğiz. Umarın en kısa zamanda standart ölçülerde çözüm bulunur. Uğur Becerikli/İstanbul

‘Sıkıntılarımızı paylaşalım’

Sizler gibi engelliyim. Aydınlı’yım ve benim gibi yalnız olan, dostça sohbet etmek isteyen arkadaşlar arıyorum. Eğer kendinizi yalnız hissediyorsanız bana yazın, mesaj atın ya da arayın. Dertlerimizi ve sıkıntılarımızı konuşarak ve paylaşarak azaltalım. Ferdi Demir buharkentliefeler@hotmail.com Tel: 0543 760 07 83

Duyuru

Bu köşe ile ilgili yorumlarınızı www.tesyev.org sitesinden ‘Yazarlarımız’ bölümüne tıklayarak yapabilirsiniz.

Güzel Söz

Din kardeşimin bir ihtiyacını görmem, bir sene nafile ibadet etmemden daha önemlidir.

Abdullah bin Mübarek